17 Σεπ 2008

Διακρίσεις στην εργασία-υγεία

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

Η ταλάντευση μου ήταν μεγάλη πριν έρθω σ' αυτό το τραπέζι, για το τι θα είχε περισσότερο νόημα. Μια αναφορά πολλών στοιχείων από την έρευνα στις διακρίσεις ή η αναφορά σε εμπειρίες που θα δείξουν την κάθε μέρα μας. Κατέληξα στο σκέλος της εμπειρίας.
Η μεγαλύτερη και διαρκής διάκριση που δεχόμαστε είναι αυτή του ετεροσεξισμού και της ετεροκανονικότητας. Αυτό
το αυτονόητο ότι όλες και όλοι είμαστε ετεροφυλόφιλες και ετεροφυλόφιλοι και όλοι οι κανόνες που συνεπάγεται αυτό.
Στον χώρο της εργασίας ελάχιστες λεσβίες, γκέι, αμφισεξουαλικές-οι τολμούν να δηλώσουν δημόσια την σεξουαλική τους ταυτότητα.
Στις 6.12.2007 το υπουργείο εργασίας έκλεισε τον κύκλο δράσεων του για το 2007 ως έτος Ισότητας. Στον απολογισμό ειπώθηκε πως δεν υπάρχουν διακρίσεις στην Ελλάδα στην βάση του σεξουαλικού προσανατολισμού στο χώρο εργασίας γιατί δεν έχουν κατατεθεί καταγγελίες.
Ποιο είναι όμως το νομικό και υποστηρικτικό περιβάλλον που θα ενδυναμώσει τις λεσβίες τους γκέι, τις αμφισεξουαλικές-ους, τις και τους τρανς ώστε να φτάσουν σε καταγγελίες; Ανύπαρκτη είναι η εκπαίδευση σε αστυνομία, επιθεώρηση εργασίας και σχολεία. Σύλλογοι γονέων έχουν αρνηθεί κατ' επανάληψη ενημέρωση στα παιδιά τους έστω για το προφυλακτικό και πολύ περισσότερο για το aids hiv.
Ο νόμος 927/1979 επονομαζόμενος αντιρατσιστικός νόμος ακόμη να διευρυνθεί ώστε να συμπεριλάβει και τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Οι γυναίκες και άνδρες δικηγόροι π.χ συμβουλεύουν τις και τους ΛΟΑΤ ως θύματα διακρίσεων στην βάση του σεξουαλικού προσανατολισμού τους να μην αναφερθούν καθόλου σε αυτόν.
Ποια-ος θα δικαιώσει τον ταξίαρχο που τόλμησε να βγει στο διαδίκτυο ως γκέι;
Καμία ποινή για τον πρώην Υπουργό Εργασίας κ. Γιακουμάτο όταν δήλωνε σε κυριακάτικη εφημερίδα ότι δεν μπορεί να συζητά “για τον πούστη τον Μήτσο τον ηλεκτρολόγο”
ή για τον βουλευτή του ΣΥ.Ρ.ΙΖΑ κ. Ψαριανό που σε συνέντευξη του στην τηλεόραση μίλησε για “ρεβανσιστικό λόμπυ που σε διώχνει από την δουλειά αν δεν τον παίρνεις και λίγο”. Αν «όλες και όλοι τον παίρνουν και λίγο», ας μας το πουν, για να προστατεύσουμε τις ετεροσεξουαλικές-ους από τις διακρίσεις.
Η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας είναι ζήτημα εξουσίας και όχι σεξουαλικού προσανατολισμού.
Τέλος ο κ. Μιχαλολιάκος αρχηγός της Χρυσής Αυγής μίλησε για την “χούντα των ομοφυλόφιλων”. Είναι γνωστό ότι σε όλες τις χούντες του κόσμου περάσαμε απάνθρωπα βασανιστήρια.
Η απειλή της μη πρόσληψης ή απόλυσης, η σεξουαλική παρενόχληση που δεχόμαστε οι ΛΟΑΤ στο χώρο εργασίας, ή τα προσβλητικά αστεία είναι η καθημερινότητά μας.
Ο νόμος 3304/2005 που αναφέρεται στην μη διάκριση στον χώρο εργασίας δεν παρέχει την ίδια ισότητα στον σεξουαλικό προσανατολισμό σε σχέση με άλλες μορφές διάκρισης.
Οι τρανς εξ’ αιτίας ότι δεν μπορούν να κρυφτούν, συνεχίζουν να μην προσλαμβάνονται πουθενά κι έτσι καταλήγουν να εργάζονται στο σεξ.
Προγράμματα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σε συνδικάτα, χώρους εργασίας και υγείας δεν γίνονται.
Περνώντας στο χώρο της υγείας θα σας διηγηθώ περιστατικά ως αστεία, γιατί μετά το σοκ μας ως τέτοια θέλουμε να τα λέμε.
Δερματολόγος είπε σε φίλη πως η ακμή της δεν θα θεραπευθεί επειδή είναι λεσβία και οι ορμόνες της δεν είναι ισορροπημένες.
Το μητροσκόπιο έπεσε από τα χέρια της γυναικολόγου όταν η ασθενής τής είπε πως οι επαφές με την σύντροφό της είναι χωρίς πόνο.
Ακόμη σήμερα στην ιατροδικαστική διδάσκετε πως η πρωκτική εξέταση στα πτώματα αποδεικνύει αν ο νεκρός ήταν γκέι, παλιά αναγνωρίζονταν τις λεσβίες από τα μαύρα τρίγωνα και τους γκέι από τα ροζ τρίγωνα.
Αν είχες έστω και μια ανδρική ομοερωτική επαφή δεν μπορείς να δώσεις αίμα, με την λεσβιακή επαφή όλα είναι εντάξει;.
Η σύφιλη και η φυματίωση τα τελευταία χρόνια επανεμφανίζεται με ανησυχητικούς ρυθμούς αλλά το Υπουργείο Υγείας ακόμη να μας ενημερώσει δημόσια.
Συνεχίζεται ο μύθος ότι το aids hiv είναι ασθένεια των γκέι αν και το 2006 τα περισσότερα κρούσματα αφορούσαν ετεροφυλόφιλους. Δεν το λέω για καλό αλλά ως επιβεβαίωση του κανόνα. Στο πρώτο εξάμηνο του 2007 καταγράφηκαν τόσα νέα περιστατικά όσα καταγράφηκαν όλο το 2006.
Οι λεσβίες στην Ελλάδα παραμένουμε άνοσες στον υιό hiv αφού δεν υπάρχει πουθενά ούτε μία αναφορά για μας. Δεν ξέρουμε αν μέσα στις γυναίκες που νοσούν κάθε χρόνο υπάρχει έστω και μια λεσβία, γιατί όλες οι γυναίκες είναι ίδιες ή η ιατρική κοινότητα θεωρεί ότι δεν υπάρχουν λεσβίες.
Η συμπεριφορά του Υπουργείου Υγείας και της Ιατρικής κοινότητας μας οδηγεί στο να θεωρούμε πως δεν χρειάζεται να εξεταστούμε αλλά και ούτε να προφυλαχθούμε.
Το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων έχει έτοιμο βιβλίο για την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία, το οποίο σαπίζει σε κάποια υπόγεια γιατί το τμήμα των θρησκευμάτων εμποδίζει την δημοσιοποίησή του.
Τέλος όταν ζητήθηκαν χρήματα από το Κ.Ε.Λ.Π.Ν.Ο για μια εξειδικευμένη καμπάνια ενημέρωσης σε λεσβίες. Στην υποβολή πρότασης έλεγε πως “όλες και όλοι αξίζουν σεβασμό”, η απάντηση μέλους του Δ.Σ του Κ.Ε.Λ.Π.Ν.Ο και μέλους της Εκκλησίας ήταν πως “μόνο ο θεός αξίζει σεβασμό” και αυτή η πρόταση του ήταν και η ταυτόχρονη άρνηση στην καμπάνια.


Το κείμενο γράφτηκε και διαβάστηκε στην ανοιχτή τράπεζα της ΜΚΟ "ΑΝΤΙΓΟΝΗ" από Ευαγγελία Βλάμη στις 12.12.2007