29 Απρ 2009

Οι γυναίκες της Shirin Neshat

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) παρουσιάζει την Shirin Neshat, "Women without Men".

Η έκθεση εγκαινιάστηκε στις 18 Μαρτίου 2009 και θα διαρκέσει έως τις 31 Μαΐου 2009.

Στην έκθεση παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα τo καινούργιο μνημειακό συνθετικό έργο της διεθνούς Ιρανής καλλιτέχνιδας Shirin Neshat, Γυναίκες δίχως Άνδρες, που ξεκίνησε το 2004 και ολοκληρώθηκε το 2008.

Το έργο είναι εμπνευσμένο από το ομότιτλο μυθιστόρημα της Iρανής συγγράφισσας Σαρνούς Παρσιπούρ, η δράση του οποίου τοποθετείται το 1953, χρονιά κατά την οποία εκδηλώνεται το πραξικόπημα εναντίον του δημοκρατικά εκλεγμένου πρωθυπουργού της χώρας Mohammad Mossadegh με σκοπό την επαναφορά του Σάχη στην εξουσία.

Αποτελείται από πέντε ταινίες μέσα από τις οποίες η καλλιτέχνις αφηγείται πέντε παράλληλες ιστορίες γυναικών που προέρχονται από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα. Κοινό συνδετικό στοιχείο των πέντε γυναικείων χαρακτήρων και της αφηγηματικής δράσης, που εκτυλίσσεται σε μια ατμόσφαιρα μαγικού ρεαλισμού, είναι ο αγώνας τες για ελευθερία και επιβίωση μέσα σ’ ένα καθεστώς αυστηρών κανόνων, απαγορεύσεων και ενοχών σε σχέση με την κοινωνική συμπεριφορά και τον προσωπικό αυτοκαθορισμό των γυναικών.


Το πρώτο μέρος του κύκλου, με τίτλο Mahdokht, υπήρξε παραγγελία του ΕΜΣΤ για τη μεγάλη έκθεση "Διαπολιτισμοί" στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας του 2004, και ανήκει στις συλλογές του Μουσείου.

Στο πλαίσιο της έκθεσης πραγματοποιούνται τακτικές ξεναγήσεις για το κοινό καθέ Πέμπτη στις 19:00 και Κυριακή στις 12:00. Επίσης για οργανωμένα γκρουπ και άλλες ομάδες πραγματοποιούνται ειδικές ξεναγήσεις κατόπιν συνεννόησης. .

Διεύθυνση: Κτίριο Ωδείου Αθηνών: Βασ. Γεωργίου Β’ 17 -19 & Ρηγίλλης, Αθήνα (είσοδος επί της οδού Ρηγίλλης)

Γυναίκες με άνδρες είναι οι κυρίες της Shirin Neshat που μας δανείζουν τα μάτια τους.
Οι γυναίκες της έκθεσης μάς δείχνουν πως η διαπαιδαγώγηση των γυναικών είναι τόσο πατριαρχική, ετερο-κανονιστική και θρησκόληπτη που ακόμη κι όταν οι άνδρες δεν είναι φυσικά παρόντες, οι γυναίκες "αισθάνονται" την παρουσία τους παντού κάθε ώρα και στιγμή, υπαγορεύοντας την συμπεριφορά τες. Παράλληλα είδαμε πως "σκοτώνονται" τα όνειρα και η ελευθερία των γυναικών, πώς βιώνουν τις ενοχές με τις οποίες τις έχουν φορτώσει και πως μέσα από αυτές προσπαθούν να αυτοκαθοριστούν. Εξαιρετικήη μουσική της Susan Deyhim και η μελοποιημένη ποίηση του Πέρση μυστικού ποιητή του 13ου αιώνα Ρουμί Τζελαλάντιν. Ευαγγελία Βλάμη