18 Αυγ 2009

Κολπίτιδα

Η κολπίτιδα, αν και στην πρώτη ματιά φαίνεται κάτι απλό, μπορεί να αποτελέσει ένα από τα δυσκολότερα, στην αντιμετώπισή τους, προβλήματα.


Αυτό οφείλεται στην ιδιαιτερότητα της φυσιολογίας του κόλπου και στην πολυπλοκότητα των λεπτών ισορροπιών, πάνω στις οποίες στηρίζεται η εύρυθμη λειτουργία του.
Ο κόλπος, υπό συνήθεις συνθήκες, αποικίζεται από έναν μεγάλο αριθμό μικροοργανισμών, οι οποίοι είναι γνωστοί ως γαλακτοβάκιλλοι και αποτελούν τη φυσική χλωρίδα. Πρόκειται δηλαδή για μικροοργανισμούς, οι οποίοι πρέπει να υπάρχουν στον κόλπο. Η παρουσία αυτών των μικροοργανισμών είναι επιθυμητή γιατί, χάρη σε ουσίες που παράγουν, διατηρούν το pH του κόλπου σε επιθυμητές τιμές και εμποδίζουν την ανάπτυξη κάποιων άλλων μικροοργανισμών, οι οποίοι δεν πρέπει να βρίσκονται στον κόλπο (παθογόνοι μικροοργανισμοί). Στην περίπτωση της κολπίτιδας, λοιπόν, αναπτύσσονται κάποιοι παθογόνοι μικροοργανισμοί σε βάρος της φυσιολογικής χλωρίδας, διαταράσσοντας έτσι την ισορροπία του pH και αυτό κλινικά εκδηλώνεται με τη μορφή κνησμού και υγρών στον κόλπο. Η γυναίκα που θα εκδηλώσει αυτά τα συμπτώματα πρέπει να απευθυνθεί στην γυναικολόγο της.

Φλεγμονές και κολπίτιδες
Οι φλεγμονές (μολύνσεις) των γυναικείων γεννητικών οργάνων εμφανίζονται με αυξημένη συχνότητα το καλοκαίρι και μπορεί να παρουσιαστούν στο αιδοίο (την εξωτερική περιοχή γύρω από την είσοδο του κόλπου), στον κόλπο (κολπίτιδες), τον τράχηλο της μήτρας, στο ενδομήτριο και στις σάλπιγγες.
Προκαλούνται από μικροοργανισμούς, όπως μύκητες και τριχομονάδες (που είναι οι πιο συνηθισμένοι), χλαμύδια, μυκόπλασμα κ.ά., από μικρόβια (αερόβια και αναερόβια), καθώς και από ιούς, όπως αυτοί που προκαλούν τον έρπητα των γεννητικών οργάνων (ιός HSV) και τα κονδυλώματα (ιός HPV). Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ορισμένοι τύποι του ιού HPV ενοχοποιούνται για δυσπλασίες (προκαρκινικές αλλοιώσεις) και καρκίνο στον τράχηλο της μήτρας και στο αιδοίο.
Κάποιες καταστάσεις καθιστούν τον οργανισμό πιο ευάλωτο στις κολπίτιδες. Μερικές από αυτές είναι:
* Κακή γενική κατάσταση του οργανισμού (έλλειψη ύπνου, περιορισμένη αντοχή λόγω ανθυγιεινής ή φτωχής διατροφής, στρες, κάπνισμα).
* Λάθος ή ελλιπής τοπική υγιεινή (κολπικές πλύσεις, συνεχή χρήση ταμπόν).
* Πολυάριθμες εκτρώσεις.
*Χρήση αποσμητικών σπρέι στην ευαίσθητη περιοχή.
* Σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλακτικό.
* Εγκυμοσύνη αλλά και εμμηνόπαυση.
* Ενδυματολογικές συνήθειες (πολύ εφαρμοστά παντελόνια ή σορτς).

Παράλληλα, υπάρχουν ορισμένοι επιπλέον παράγοντες που προδιαθέτουν και συντελούν ειδικά στην ανάπτυξη μυκητιάσεων.

* Παρατεταμένη χορήγηση αντιβιοτικών ευρέως φάσματος, κάτι που αποτελεί την κυριότερη αιτία ανάπτυξης μυκήτων. Γι' αυτό, εάν είναι απολύτως απαραίτητο να πάρετε αντιβίωση, φροντίστε να χρησιμοποιήσετε παράλληλα κάποιο φυσικό σκεύασμα που βοηθάει στη διατήρηση της φυσιολογικής ισορροπίας του κόλπου. *Α
* Χρήση αντισυλληπτικών χαπιών.
* Συστηματική χορήγηση κορτιζόνης.
* Νοσήματα που επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα και διαβήτης.
* Συνθετικά ρούχα ή εσώρουχα.
* Παραμονή σε υγρά μολυσμένα μέρη, όπως τουαλέτες, πλακόστρωτο πισίνας.

Συμπτώματα
Το ενδεχόμενο να έχετε κάποια φλεγμονή του γεννητικού συστήματος πρέπει να σας απασχολήσει και να επισκεφτείτε αμέσως την γυναικολόγο σας, αν παρατηρήσετε αυξημένη έκκριση κολπικών υγρών, τσούξιμο, φαγούρα λίγο ή πολύ έντονη, ερυθρότητα, οίδημα, πόνο κυρίως κατά τη σεξουαλική επαφή (δυσπαρευνία) αλλά και στο υπογάστριο, αν η φλεγμονή είναι στο ενδομήτριο ή τις σάλπιγγες.
Οι μύκητες (μυκητιασική αιδοιοκολπίτιδα) δημιουργούν έντονο κνησμό (φαγούρα) στον κόλπο και στο αιδοίο, αυξημένη ποσότητα λευκών κολπικών υγρών που έχουν τυρώδη μορφή, είναι άοσμα και παχύρρευστα, καθώς και δυσκολία κατά την ούρηση ή έντονη δυσπαρευνία.

Οι τριχομονάδες χαρακτηρίζονται από αραιά υγρά, κιτρινοπράσινα και δύσοσμα, ενώ η μόλυνση από το βακτήριο του αιμόφιλου από παχύρρευστες δύσοσμες εκκρίσεις.
Το μυκόπλασμα και τα χλαμύδια συχνά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, αλλά επηρεάζουν τη γονιμότητα γιατί, εάν προκαλέσουν σαλπιγγίτιδα, μπορεί οδηγήσουν ακόμα και σε στειρότητα.
Στον έρπητα εμφανίζονται μικρές φουσκάλες και έλκη (πληγές) στο αιδοίο, ενώ τα κονδυλώματα είναι θηλώδεις προσεκβολές στο αιδοίο, στον κόλπο ή στον τράχηλο.


Το άρθρο το βρήακαμε στις 18.8.09 ελευθεροτυπία γραμμένο από τον Ηλία Καρλαύτη, χειρουργό γυναικολόγο, στην http://www.enet.gr/?i=news.el.ygeia&id=73833
Τα γράμματα με τους αστερίσκους είναι δικά μας.*Α Bifidus το βρίσκουμε σε κάποιες εταιρείες γιαουρτιών. Ευαγγελία Βλάμη