4 Νοε 2009

Τι είναι το Νέο-γυναικείο κίνημα;

Τι είναι το Νέο-γυναικείο κίνημα;

Γιατί «νεο-γυναικείο κίνημα;» Είναι το παιχνίδι σημασιολογίας. Πρόσφατα, έχουμε ακούσει για αυτό το νέο κίνημα, το «μετα-γυναικείο» κίνημα. Λένε οτι γυναικείο κίνημα είναι ξεπερασμένο-passe, ένα κίνημα που έχει παρέλθει. Το γυναικείο κίνημα που κοροϊδεύτηκε, επειδή το γυναικείο κίνημα δεν ήταν για το πως να φτιάχνουμε τα μαλλιά ή το μεικ απ- makeup μας.

Λοιπόν, ναι, εάν ήταν πραγματικά για τα μαλλιά και το μέικ απ- makeup, θα το κορόιδευαν. Αλλά ποιό είναι το σημείο που επιχειρηματολογούμε-υποστηρίζουμε το θέμα, όταν με το κύμα του μαγικού ραβδιού-προθέματος, το μετα-γυναικείο κίνημα γίνεται παρελθόν-αόριστος, και ένα νέο κίνημα επανα-προκύπτει. Το Νεο-γυναικείο κίνημα. Επειδή το μετα-γυναικείο κίνημα ξεπεράστηκε.

Το Νέο-φεμινιστικό κίνημα δεν είναι για να φτιάχνουμε τα μαλλιά και το μείκ απ. Το Νεο-γυναικείο κίνημα είναι για τις γυναίκες που κάνουν τις επιλογές τες που δεν θέτουν όρια τις επιλογές που άλλες γυναίκες πρέπει να κάνουν. Είναι για τα ίσα δικαιώματα, τις ίσες αμοιβές, τον ίσο σεβασμό και τις ίσες ευκαιρίες. Είναι για να είμαστε όπως θέλουμε να είμαστε.

Οι ενάντιες-οι του Γυναικείου Κινήματος λένε πως το γυναικείο κίνημα είναι μίσος για τους άνδρες - και έτσι μας δίνετε το δικαίωμα να επιλέξουμε εάν θέλουμε να μισήσουμε τους άνδρες. Δεν είναι μίσος για τους άνδρες, επειδή δεν αφορά τους άνδρες. Η μόνη αξία μας δεν είναι, το πώς αισθάνονται οι άνδρες για μας. Έχετε ποτέ παρατηρήσει πώς οποιαδήποτε συζήτηση του γυναικείου κινήματος σχεδόν σταθερά-αμετάβλητα γίνεται για τους άνδρες; Κάποια-ος υπαινίσεται-υπονοεί πως αυτή είναι μια αντίδραση ενάντια στους άνδρες, ή αρχίζουν τις στατιστικές που συγκρίνουν τις γυναίκες και τους άνδρες, ή αναφέρουν-αφηγούνται ιστορίες, πως το να είσαι στο γυναικείο κίνημα τα πάντα επικεντρώνονται γύρω απο την σεξιστική- φυλετική καταπίεση από τους άνδρες. Δεν είναι για τους άνδρες. Αν ήταν για τους για τους άνδρες, οι άνδρες θα μπορούσαν να είναι με το γυναικείο κίνημα ή με το Νέο-γυναικείο κίνημα και γνωρίζουμε την αφθονία φεμινιστών ακόμη και ριζοσπάστες άνδρες. Είναι πολύ περισσότερο από αυτό.

Όπως η Rebecca West είπε το 1913, «Εγώ η ίδια δεν ήμουν σε θέση ποτέ να ανακαλύψω τι ακριβώς είναι το γυναικείο κίνημα. Το μόνο που ξέρω ότι οι άνθρωποι με αποκαλούν μέλος του γυναικείου κινήματος όποτε εκφράζω συναισθήματα που με διαφοροποιούν από ένα χαλάκι πόρτας doormat- την αδιαμαρτύρητη υποταγή».
Η Charlotte Bunch είπε πως «Το γυναικείο κίνημα είναι μια μετασχηματιστική δύναμη, μια προσωπική και κοινωνική δύναμη. Είναι ένας τρόπος οπτικής του κόσμου-μια αμφισβήτηση των ζητημάτων εξουσίας-κυριαρχίας, μια επιβεβαίωση της ενέργειας των γυναικών». Εάν αυτό ισχύει, το Νεο-γυναικείο κίνημα πηγαίνει ακόμα περαιτέρω.

Ακριβώς όπως τα νεο-μαρξιστικά κύματα για την εθνότητα, το φύλο, τη σεξουαλικότητα, και άλλα συστήματα οικονομικών τάξεων, τάξεις-βασισμένες στις αναλύσεις του μαρξισμού,το Νεο-γυναικείο κίνημα φέρνει μια συνειδητοποίηση αυτών των ζητημάτων στο γυναικείο κίνημα. Παραδείγματος χάριν, οι εκστρατείες για μια αντι-καταφατική πρόταση δράσης, εδώ στην Καλιφόρνια, είπαν ότι θα έβλαπτε «τις μειονότητες και τις γυναίκες», ως αυτά τα δύο ποτέ να μην διασταυρώθηκαν και ως να μην υπήρξαν έγχρωμες γυναίκες στον κόσμο. Εδώ είναι που πολλές-οι άνθρωποι θεωρούν ότι το γυναικείο κίνημα αποτυγχάνει, δηλαδή στη κυριάρχη φυσιογνωμία του, που τουλάχιστον είναι είναι η λευκή και μεσαία τάξη.

Το Νεο-γυναικείο κίνημα πρέπει να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, και να παλέψει ώστε να περικλείει τις έγχρωμες, εργαζόμενες γυναίκες, παχιές γυναίκες, εβραΐες, ειδωλολάτρισες, Ινδές, μουσουλμάνες, λεσβίες, αμφισεξουαλικές, γυναίκες που είναι και τα δύο φύλα, ηλικιωμένες γυναίκες, αγρότισσες, ανάπηρες, οροθετικές, καρκινοπαθείς κακοποιημένες, κορίτσια ηλικιωμένς και νεαρές γυναίκες. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο αν δεν καταλαβαίνουμε ότι η καθεμία και όλα συνδέονται κατά αυτόν τον τρόπο. Και έτσι μπορείτε να το εξηγήσετε στις φίλες-ους σας: το Νέο-γυναικείο κίνημα είναι η δύναμη που πρόκειται να αλλάξει τον κόσμο.


Το άρθρο το βρήκαμε γραμμένο από την Celeste Hutchins και την Christi Denton, στην http://www.neofeminism.org/defined/neofem2.html