28 Δεκ 2009

Σύμφωνο Συμβίωσης Βουλή 3719/2009 5

Σύφωνο Συμβίωσης Συζήτηση στη Βουλή 5

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΘΕΡΟΥΣ 2009
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΣΤ΄ Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009


Θα είμαι σύντομος. Εμείς ψηφίζουμε την πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ευελπιστούμε ότι, τουλάχιστον σε αυτόν τον τομέα, σύντομα η νομοθέτηση θα είναι υπαρκτή, θα προχωρήσει και θα αποκτήσουμε ένα σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο ρύθμισης όλων αυτών των κοινωνικών σχέσεων. Είναι σκληρός πυρήνας προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κάθε πολιτισμένη κοινωνία δοκιμάζεται και αξιολογείται από την αντιμετώπιση που έχει σε τέτοια θέματα. Δυστυχώς, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν ήταν επιτυχημένη στις εξετάσεις που έδωσε. Δηλώνουμε για άλλη μια φορά τη στήριξή μας στην πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ελπίζουμε σύντομα μια τέτοια πρόταση να γίνει νόμος της χώρας.

Ευχαριστώ πολύ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Τσούκαλη.

Το λόγο έχει ο Ειδικός Αγορητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, ο κ. Γεώργιος Γεωργίου.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι η καταλληλότερη μέρα σήμερα για να συζητήσουμε ένα ζήτημα το οποίο μπορεί να μην είναι ήσσονος σημασίας, αλλά πάντως δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι και μείζονος σημασίας.

Πρέπει να σας πω ότι με τη δέουσα προσοχή και προδήλως με την προσήκουσα ενδελέχεια διεξήλθα της προτάσεως του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και πρέπει να ομολογήσω ότι εξενίστην. Και δεν εξενίστην, διότι η πρόταση προήρχετο και μάλιστα προεβλήθη εδώ, στο Κοινοβούλιο, από την εντιμοτάτη συνάδελφο με τρόπο εξαιρετικά γοητευτικό, αλλά εξενίστην, διότι προήλθε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο είναι ένα προοδευτικό κόμμα ή τουλάχιστον αυτόν τον προσανατολισμό

θέλει να περάσει εις στην κοινωνία, τον προοδευτικό. Και διατί το λέγω; Διότι με την πρόταση αυτή στηρίζει για μία ακόμα φορά τη δύναμη.

Δια να ανακαλέσουμε την προϊστορική μνήμη, για να πάμε δηλαδή στην περίοδο των σπηλαίων, όπου οι πρώτες ανθρώπινες κοινωνίες -και λυπούμαι για τη φιλοσοφική διάθεση της ημέρας, αλλά νομίζω ότι τόσο το ελάχιστον ακροατήριο, αλλά και η υπομονή του κυρίου Υπουργού, θα μου το επιτρέψουν- εστηρίχθησαν συνήθως σε αντίγραφα τα οποία είχαν από τις πρώτες κοινωνίες των ζώων. Επελέγη, μάλιστα, κατά τους παλαιοντολόγους, η κοινωνία των λεόντων αρχές της οποίας ακολούθησαν και οι ανθρώπινες πρώτες κοινωνίες. Το αρσενικό μεριμνά δια την ασφάλειαν, το αρσενικό προστατεύει την περιουσίαν του χώρου, τα σημερινά οικόπεδα δηλαδή. Το θηλυκό μέρος της οικογενείας μεριμνά δια την διατροφήν, δια το κυνήγι και την εκπαίδευση. Και αυτό επί αιώνας ηκολουθήθη, δίδοντας απόλυτον ισχύν εις τον προστάτην. Ποιος κρατούσε το ρόπαλο, ποιος είχε τα πιο ανεπτυγμένα μπράτσα. Για να φτάσουμε εις τους πεφωτισμένους αιώνας όπου εθεσπίσθησαν νόμοι.

Γιατί εθεσπίσθησαν νόμοι, κύριοι συνάδελφοι; Εθεσπίσθησαν δια την προστασίαν του αδυνάτου. Να σας θυμίσω το Λυσία. Να σας θυμίσω τους νόμους του Σόλωνος και του Κλεισθένους, που αποτέλεσαν, άλλωστε, και τη βάση του Ρωμαϊκού Δικαίου, που μας κατατυράννησε κατά τα φοιτητικά μας έτη.

Τι έλεγαν; Να προστατευθεί ο αδύνατος. Και σας καλώ εγώ σήμερα να μου πείτε: Με αυτού του είδους τα Σύμφωνα προστατεύεται πράγματι ο αδύνατος; Προστατεύεται, δηλαδή, το θήλυ μέρος της σχέσεως όταν δι’ ενός απλού εξωδίκου του αναγγέλλουμε την αποχώρησή μας; Διότι συνήθως αυτές οι σχέσεις ρυθμίστηκαν με αποφάσεις των αρσενικών. Ζούμε σε μία κοινωνία ανδρών. Οι Ιταλοί λέγουν «es una societa baffone», μία μυστακοφόρος κοινωνία. Αυτοί νομοθετούν, αυτοί αποφασίζουν και πού και πού πετούν ψιχία και στα θηλυκά μέρη της κοινωνίας.

Και λυπούμαι που ξεκίνησε η αγαπητή μου συνάδελφος, η εντιμοτάτη κυρία Καϊλή, με την έκφραση «η ισοτιμία εξυπηρετείται». Έτσι ξεκίνησε. Ποια ισοτιμία; Υπάρχει μεγαλύτερη προσβολή από το να σας χρησιμοποιούμε με τον τρόπο που σας χρησιμοποιούμε, με quotes, με ποσοστώσεις; Παραπονούμεθα διότι μόνο το 10% βάλατε και δεν βάλατε το 15%. Τι είσαστε; Που είναι η ισοτιμία εκεί;

Η γυναίκα σήμερα, δυστυχώς, δεν έχει επιτύχει αυτά τα οποία επεχείρησε να επιτύχει και μάλιστα κατά τη 10ετία του ’70 όπου το «woman’s lib», δηλαδή το απελευθερωτικό κίνημα των γυναικών, ξεκίνησε, αλλά δυστυχώς χαμήλωσε τους τόνους πολύ αργότερα.

Τι συμβαίνει σε αυτές τις σχέσεις οι οποίες σήμερα προβάλλονται και προστατεύονται από αυτό το προτεινόμενο Σύμφωνο Συμβιώσεως; Είναι ανταγωνιστικό του γάμου, ναι ή όχι; Είναι ο γάμος ένας μεγάλος θεσμός, ναι ή όχι; Μπορούμε να σκεφτούμε ότι σήμερα ακριβώς ψέγουμε τις κυβερνήσεις, ψέγουμε τα πολιτικά κόμματα, ψέγουμε την ίδια την κοινωνία, διότι επιτίθεται κατά των θεσμών;

Επετέθημεν κατά του θεσμού του στρατού. Επετέθημεν κατά της δικαιοσύνης. Επετέθημεν κατά της εξουσίας. Επιτιθέμεθα συνεχώς στα Σώματα Ασφαλείας. Άρα, όλος ο περίγυρος ο προστατευτικός της κοινωνίας αυτή τη στιγμή βρίσκεται υπό την επίθεση δήθεν ιδεοληψιών και κινδυνεύει. Ε, τώρα τι θα κάνουμε; Θα ανοίξουμε τις πόρτες να μπούμε και στον τελευταίο θεσμό, στην οικογένεια; Με τους περίεργους αυτούς δεσμούς, οι οποίοι μπορεί να είναι αποτελέσματα προσκαίρου λαγνείας; Αλλά η πρόσκαιρος αυτή λαγνεία πολλές φορές αφήνει και προϊόντα, αφήνει παιδιά. Είναι έτοιμη αυτή η κοινωνία να προστατεύσει, να προσφέρει στέγη και προστασία εις αυτά τα προϊόντα των ενδεχομένως προσκαίρων δεσμών λαγνείας;

Το έκαναν βεβαίως και έρχονται και μου λένε πολλές φορές: Μα, ξέρετε η Ολλανδία, η Σουηδία. Ναι, βεβαίως μετά τον πόλεμο όταν η νεολαία της Γερμανίας είχε εξαφανιστεί στα πεδία των μαχών και υπήρχε μεγάλη λειψανδρία και έγινε η επιδρομή των αλλοδαπών για να βοηθήσουν εις την ανάπτυξη, η Γερμανία αλλά και όλες οι χώρες της Σκανδιναβίας έλεγαν «δεν πειράζει, κάντε παιδιά». Τι εννοούσαν όμως; Εννοούσαν ότι αυτά τα παιδιά θα τύχουν της ειδικής προστασίας του κράτους, ότι θα δώσουμε κατοικία στην εγκαταλελειμμένη γυναίκα, ότι θα δώσουμε επιδόματα, ότι θα της βρούμε εργασία και θα αναλάβουμε τόσο την ανάπτυξη όσο και την παιδεία των τέκνων.

Είμαστε εμείς έτοιμοι να αποδεχθούμε τέτοιου είδους νεωτερισμούς όταν ξέρετε πολύ καλά ότι και για τις γυναίκες που έχουν εν πάση περιπτώσει εξασφαλίσει μία στοιχειώδη προστασία του νόμου όταν είναι παντρεμένες και αυτό δεν μπορούμε να το επιτύχουμε; Θα γεμίσουμε δηλαδή τον τόπο με ζεύγη τα οποία ακολουθούν τον ένα προσανατολισμό, με ζεύγη τα οποία ακολουθούν τον άλλο προσανατολισμό, πάντοτε φοβούμαι πρόσκαιρο;

Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μία επέκταση και σε άλλα ζεύγη που δεν είναι ετερόφυλα. Εκεί υπάρχει το αστικό δίκαιο και νομίζω ότι εξασφαλίζονται. Εκεί δεν έχουμε καμία αντίρρηση εμείς να προστατευθούν οι σχέσεις αυτών των ανθρώπων. Αλλά πρέπει να ξέρετε ότι σε αυτούς θα προστεθούν και άλλες ειδικές περιπτώσεις. Θα προστεθούν π.χ. οι διαθέσεις και οι προθέσεις των φιλοξενουμένων μεταναστών. Τι θα κάνουμε με αυτούς οι οποίοι στις πατρίδες τους είχαν επιλέξει τον προσανατολισμό να έχουν πέντε, δέκα και δεκαπέντε γυναίκες; Θα τους απαγορεύσουμε; Θα κάνουν επίκληση των δικαιωμάτων τους. Αυτός είναι ο προσανατολισμός μας.

Αντιλαμβάνεστε σε ποια περιπέτεια θα μπει η ελληνική κοινωνία η οποία δεν ξέρω αν έχει δείξει μέχρι σήμερα τη δέουσα προθυμία; Εάν την επέδειξαν αυτή την προθυμία οι Ευρωπαίοι, ίσως την επέδειξαν γιατί είδαν ότι υπήρχε ένα έδαφος, το οποίο θα επιλαμβάνετο των υποθέσεων αυτών και με τρόπο τέτοιο ώστε να καλύπτει. Λέει ο «Περί αδυνάτου» εις το λόγο του Λυσίου ότι εάν έφτιαξε η πολιτεία το νόμο, το έκανε για να τον επιβάλλει στον αδύνατο, ο οποίος μπορεί να μην ήξερε ότι είχε δικαιώματα. Είμαστε εμείς σήμερα ως κοινωνία έτοιμοι να αποδεχθούμε τέτοιους νεωτερισμούς;

Και πάντως είμαστε υποχρεωμένοι να σκεφθούμε την υπονόμευση την οποία θα υποστεί ο κυρίαρχος θεσμός του γάμου, ο οποίος βλέπει ανταγωνισμούς εδώ και εκεί τώρα που η κοινωνία μας γέμισε με ένα σωρό αλλοδαπές γοητευτικές παρουσίες. Έτσι κινδυνεύουν οι δικές μας οικογένειες. Πρέπει να τις προστατεύσουμε. Εμείς, ως Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός κηδόμεθα αυτής της μικρής ταπεινής ζωής, την οποία μπορούμε να προσφέρουμε στον Έλληνα και στην Ελληνίδα που τη θεωρούμε ισότιμο συνεργάτης μας στη ζωή.

Και ξέρετε τι μου είπε ένας Άραβας; Ότι η γυναίκα είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Εκεί έχουν βάλει τη γυναίκα σε αυτές τις κοινωνίες. Αυτό το εισπράττουμε και εμείς εδώ. Γι' αυτό είμαστε αναγκασμένοι μετά λύπης μας να καταψηφίσουμε την πρότασή σας.
[...]

(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)

[...]