14 Ιαν 2010

Παράνομη η σωματική έρευνα, λέει το Στρασβούργο

Παράνομη η σωματική έρευνα

Στρασβούργο, το δικαστήριο καταδίκασε την ενέργεια των Βρετανίδων-ων αστυνομικών εις βάρος "υπόπτων" πολιτισών-ων.

Φραγμό στις αυθαίρετες και ενάντια στη Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ενέργειες των αστυνομικών οργάνων, που ακινητοποιούν δήθεν ύποπτες πολίτισες και τις υποβάλλουν σε δημόσια σωματική έρευνα, έθεσε χθες το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου, καταδικάζοντας τη Βρετανία για σχετική υπόθεση και επιδικάζοντας στους ενάγοντες το ποσό των 33.850 ευρώ για ηθική βλάβη.

Η καταδίκη αφορά παραβίαση του άρθρου 8 της Σύμβασης, περί του δικαιώματος σεβασμού στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή των ατόμων, στην υπόθεση Γκίλαν και Γκουίντοντ κατά Ηνωμένου Βασιλείου, που αφορούσε το γεγονός ότι οι ενάγοντες είχαν υποστεί, τον Σεπτέμβριο του 2003, από αστυνομικίνες-ους στο Λονδίνο ενδελεχή σωματική έρευνα, χωρίς καμία αιτιολόγηση.

Σύμφωνα με τα γεγονότα, Λονδρέζες-οι αστυνομικοί, στηριζόμενες-οι στις διατάξεις του βρετανικού αντιτρομοκρατικού νόμου του 2000, ακινητοποίησαν τον Γκίλαν και άρχισαν να του κάνουν ενδελεχή σωματική έρευνα μέσα στο δρόμο, επειδή τον είδαν να έχει σταματήσει το ποδήλατό του και να έχει ένα σακίδιο στη «σχάρα» του ποδηλάτου του.

Σε αντίστοιχου είδους σωματική έρευνα υποβλήθηκε και ο έτερος των εναγόντων Γκουίντον, ο οποίος, ως δημοσιογράφος, βιντεοσκοπούσε τη σκηνή.

Οι ενάγοντες, Βρετανοί υπήκοοι και οι δύο, εξάντλησαν όλα τα ένδικα μέσα στην πατρίδα τους, υποστηρίζοντας ότι στην περίπτωσή τους υπήρξε από την πλευρά της λονδρέζικης αστυνομίας αυθαιρεσία και καταχρηστική συμπεριφορά, που συνιστούσε παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.

Οταν οι προσφυγές τους απορρίφθηκαν, κατέφυγαν στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου, με αίτησή τους στις 26 Ιανουαρίου 2005, η οποία κρίθηκε παραδεκτή στις 12 Μαΐου 2009, ενώ ακρόαση σχετικά με την υπόθεση πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 12 Μαΐου 2009.

Το σκεπτικό της απόφασης

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ωστόσο, παρουσιάζει το σκεπτικό της καταδικαστικής απόφασης του Δικαστηρίου στο οποίο, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζεται ότι:

**Η χρησιμοποίηση των αναγκαστικών εξουσιών που παρέχονται στις αστυνομικές αρχές από τη νομοθεσία κατά της τρομοκρατίας και με βάση τις οποίες μπορούν να απαιτήσουν από ένα άτομο να υποβληθεί σε λεπτομερή έρευνα του προσώπου του, των ενδυμάτων του και των προσωπικών του αντικειμένων, συνιστά σαφή παραβίαση στο δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής.

**Η σωματική έρευνα ατόμων σε δημόσιο χώρο, σε συνδυασμό με την έκθεση των προσωπικών τους δεδομένων σε δημόσια θέα, προσδίδουν στις ερευνώμενες-ους, τα στοιχεία της ταπείνωσης και της αμηχανίας.

**Η σωματική έρευνα ατόμων στο δρόμο δεν μπορεί να συγκριθεί σε καμία περίπτωση με τις αντίστοιχες έρευνες που διεξάγονται στα αεροδρόμια πριν από την επιβίβαση των ταξιδιωτισών-ων, δεδομένου ότι οι τελευταίες έχουν την ελευθερία επιλογής να αποφύγουν τη σωματική έρευνα, δίνοντας όλα τα προσωπικά τους αντικείμενα προς εξέταση πριν από την είσοδό τους στο αεροσκάφος.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 13.1.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία γραμμένο από τον Ν. Ρούσση στην http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=120508