18 Μαρ 2010

ΕΔΑΔ παραβίαση τεκμηρίου αθωότητας Kuzmin κατά Ρωσίας 2

Kuzmin κατά Ρωσίας (Αριθμός υποθέσεως 58939/00)

Δικαστικό Επιμελητήριο 1

Δελτίο Τύπου

Λόγω του μεγέθους του κειμένου, χωρίστηκε σε δύο μέρη. Βρίσκεστε στο Β' μέρος.

Άρθρο 6 § 2
Δηλώσεις του κ. Lebed

Οι αρχές είχαν το δικαίωμα να ενημερώνουν το κοινό σχετικά για τις τρέχουσες ποινικές έρευνες, εξασφαλίζοντας την απαραίτητη προσοχή-περίσκεψη που απαιτεί το τεκμήριο αθωότητας, το οποίο πρέπει να τηρείται και δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή των λέξεων.

Σε αντίθεση με την κυβέρνηση, το Δικαστήριο δεν θεώρησε-έκρινε ότι ο κ. Lebed, ένας πολύ γνωστός πολιτικός, είχε εκφράσει τις απόψεις του στην τηλεόραση ως ιδιώτης. Τα σχόλιά του, συμπεριλαμβανομένης της υπόσχεσης να συλλάβει τον προσφεύγοντα, θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως να επιβεβαιώνει την πεποίθησή του ότι ο κ. Kuzmin ήταν ένοχος για την ισχυριζόμενη παράβαση.

Επιπλέον, αρκετές ημέρες μετά τις συνεντεύξεις, ο κ. Lebed είχε εκλεγεί κυβερνήτης και ο προσφεύγων είχε συλληφθεί και κατηγορηθεί για τον βιασμό ανήλικης.

Θα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό σε αυτό το πρώιμο στάδιο της διαδικασίας - πριν από το κατηγορητήριο - να μην προβάλει δημόσια αυτούς τους ισχυρισμούς που θα μπορούσαν να έχουν δώσει την εντύπωση ότι ορισμένες-οι ανώτερες-οι υπάλληλοι πίστευαν ότι ο προσφεύγων είναι ένοχος.

Δεδομένου των πολύ ιδιαιτέρων συνθηκών στις οποίες ο κ. Lebed είχε κάνει τις εν λόγω δηλώσεις, το Δικαστήριο έκρινε ότι αυτές ισοδυναμούσαν με δηλώσεις δημοσίου υπαλλήλου που είχε χρησιμοποιηθεί για να ενθαρρύνει το κοινό να πιστέψει τον προσφεύγοντα ως ένοχο και προδίκασε την εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών από την αρμόδια δικαστική αρχή.

Το Δικαστήριο κατέληξε, συνεπώς, με τέσσερις ψήφους έναντι τριών ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § 2 σε αυτή την κρίση-τοποθέτηση.

Γλώσσα που χρησιμοποιείται στα έγγραφα των διωκτικών αρχών

Παρά τον κατηγορηματικό τόνο που υιοθέτησε ο περιφερειακός εισαγγελέας στην αίτηση απόλυσης του κ. Kuzmin προκλήθηκαν κάποιες εμπλοκές, πως το έγγραφο δεν περιείχε τη διαπίστωση ότι ο προσφεύγων ήταν ένοχος, αλλά αντίθετα περιέγραφε μια "κατάσταση υποψίας".

Οι όροι που χρησιμοποιήθηκαν - δυστυχώς χωρίς καμία πιστοποίηση - στην απόφαση περί απολύσεως του προσφεύγοντος έπρεπε να παραμείνουν στο συγκεκριμένο πλαίσιο, ο σκοπός τους δεν ήταν να δηλώσουν τον προσφεύγοντα ένοχο, αλλά να τον απαλλάξουν των καθηκόντων του.

Είχαν αποτελέσει μέρος μιας αιτιολογημένης απόφασης, για εσωτερική χρήση εντός της υπηρεσίας δίωξης, από τον Γενικό Εισαγγελέα, υπό την ιδιότητά του ως ανώτερος του προσφεύγοντος και επικεφαλής του συστήματος δίωξης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, και να μην γίνει από έναν ανώτερο υπάλληλο η ενημέρωση του κοινού σχετικά με ποινικές υποθέσεις. Το Δικαστήριο συνεπώς απεφάνθη ομόφωνα ότι δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § 2 για αυτό το λόγο.

Το άρθρο 6 § § 1 και 3 (δ)

Τα μέρη διαφώνησαν ως προς το αν ο προσφεύγων είχε λάβει το πλήρες κατηγορητήριο. Ωστόσο, ακόμη και αν είχε λάβει το κατηγορητήριο χωρίς τον κατάλογο των κληθεισών-ντων μαρτύρων, δεν υπήρξε τίποτα που να εμποδίζει τον προσφεύγοντα να δει τις-τους μάρτυρες που κλήθηκαν αν πίστευε ότι η μαρτυρία τους θα είναι καθοριστική. Ωστόσο, δεν είχε λάβει τέτοια μέτρα και δεν είχε εξηγήσει γιατί τα στοιχεία τους θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα.

Αφ' ότου τρεις μάρτυρες υπεράσπισης που δεν εμφανίστηκαν στη δίκη, ο κ. Kuzmin δεν είχε ζητήσει από το δικαστήριο να διατάξει την παρουσία τους. Κατά την απουσία τους, το δικαστήριο είχε επικαλεστεί τις δηλώσεις τους που, είχαν καταθέσει κατά τη διάρκεια της ανάκρισης και την οποία ο προσφεύγων δεν είχε αμφισβητήσει.
Όσον αφορά την αδελφή του θύματος και τα πρόσωπα που ήταν παρούσες-ντες στον τόπο του εγκλήματος, ο κ. Kuzmin δεν είχε ζητήσει να τις-τους εξετάσει-ελέγξει.

Το Δικαστήριο μπορεί μόνο να υποθέσει ότι θα ήθελε να έχουν εξεταστεί ορισμένες-οι μάρτυρες, προκειμένου να αποδείξει ότι η μητέρα του θύματος είχε πιεστεί να υποβάλει καταγγελία και ότι, μετά την παραχάραξη-επεξεργασία κάποιων εγγράφων, οι αρχές είχαν καταφέρει να εξασφαλίσουν τη φυλάκισή του για βιασμό. Ωστόσο, οι ισχυρισμοί αυτοί είχαν εξετασθεί κατά τη δίκη και ο προσφεύγων είχε την ευκαιρία να υπερασπίσει τη θέση του, όταν ήρθε αντιμέτωπος με τις συμμετέχουσες-ντες αστυνομικούς και τον ανακριτή που ασχολείθηκε με την υπόθεση. Κατά συνέπεια, δεν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § § 1 και 3 (δ).

Δεδομένου ότι κανένα ποσό αξιώσης δεν είχε υποβληθεί εντός της επιτρεπομένης προθεσμίας, το Δικαστήριο δεν έδωσε οικονομική ικανοποίηση στον προσφεύγοντα ως δίκαιη ικανοποίηση-αποζημίωση (άρθρο 41).

Η απόφαση είναι διαθέσιμη μόνο στα γαλλικά. Το παρόν δελτίο τύπου είναι ένα έγγραφο που παράγεται από το μητρώο. Δεν δεσμεύει το Δικαστήριο. Οι αποφάσεις είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα http://www.echr.coe.int

Επικοινωνία με τα ΜΜΕ
Céline Menu-Lange (tel: + 33 (0)3 90 21 58 77) or
Kristina Pencheva-Malinowski (tel: + 33 (0)3 88 41 35 70)
Tracey Turner-Tretz (tel: + 33 (0)3 88 41 35 30)
Nina Salomon (tel: + 33 (0)3 90 21 49 79)

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ιδρύθηκε στο Στρασβούργο από το Συμβούλιο της Ευρώπης των Κρατών Μελών το 1959 για να ασχοληθεί με πιαθανές παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης του 1950 για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

1 Σύμφωνα με το άρθρο 43 της Σύμβασης, εντός τριών μηνών από την ημερομηνία της αποφάσεως ενός κράτους, κάθε διάδικη-ος μπορεί, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να ζητήσει η υπόθεση να παραπεμφθεί στο 17-μελές μείζον τμήμα του Δικαστηρίου. Στην περίπτωση αυτή, μια επιτροπή πέντε δικαστίνων-ων αποφασίσζει-εγκρίνει αν η υπόθεση θέτει ένα σοβαρό θέμα που επηρεάζει την ερμηνεία ή την εφαρμογή της Σύμβασης ή τα πρωτόκολλά της, ή ένα σοβαρό ζήτημα γενικής σημασίας, στην οποία περίπτωση το τμήμα μείζονος συνθέσεως θα δώσει μια οριστική απόφαση. Εάν δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα ή θέμα, η επιτροπή θα απορρίψει την αίτηση, οπότε η απόφαση καταστήτε τελεσίδικη. Διαφορετικά οι αποφάσεις του τμήματος καθίστανται οριστικές μετά τη λήξη της τρίμηνης προθεσμίας ή νωρίτερα, εάν τα μέρη δηλώνουν ότι δεν προτίθενται να υποβάλουν αίτηση αναφοράς.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 19.3.10 και το μεταφράσαμε από την www.echr.coe.int, στην http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=864772&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649