η ευκολότερη περίοδος σε κάθε οικογένεια για να βρει την πορεία της. Αλλά θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο δύσκολη για τα παιδιά και τις ΛεΠΑΤ γονείς;Αυτό είναι το ερώτημα που οι ερευνήτριες-ες διερεύνησαν στην πρώτη μελέτη που παρακολούθησε τα παιδιά που ανατράφηκαν από λεσβίες γονείς, από τη γέννηση έως την εφηβεία. Αν και προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά με ΛεΠΑΤ γονείς δεν παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές σε σύγκριση με τα παιδιά των ετεροφυλόφιλων όταν πρόκειται για την κοινωνική ανάπτυξη και την προσαρμογή, σε πολλές από αυτές τις έρευνες συμμετέχουν παιδιά που γεννήθηκαν από γυναίκες σε ετεροφυλόφιλο γάμο, οι οποίες αργότερα χώρισαν και δηλώθηκαν ως λεσβίες. (Δείτε το ιστορικό ΛεΠΑΤ δικαιωμάτων στην αγγλική, από την Stonewall για την Πρόταση 8- Prop 8.)
Για τη νέα μελέτη τις, που δημοσιεύεται τη Δευτέρα στο περιοδικό Pediatrics, η ερευνήτρια Nanette Gartrell, καθηγήτρια ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο (και καθηγήτρια νομικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Λος Άντζελες), και ο Henry Bos, επιστήμονας της συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, επικεντρώθηκαν σε αυτό που αποκαλούν πρόγραμμα λεσβιακών οικογενειών - σε νοικοκυριά που οι μητέρες έχουν δηλωθεί ως λεσβίες κατά τη στιγμή της τεχνητής γονιμοποίησης.
Δεδομένα-στοιχεία σχετικώς με τέτοιες οικογένειες είναι σπάνια, αλλά είναι σημαντικά για να διαπιστωθεί εάν το περιβάλλον του παιδιού σε ένα σπίτι με ΛεΠΑΤ γονείς θα υπολείπεται ή υπερτερεί στην ανατροφή από ένα παιδί σε ετεροφυλόφιλο ζευγάρι. (Δείτε στην αγγλική τα ΛεΠΑΤ δικαιώματα διαχρονικώς).
Η συντάκτρια-ης της ανακάλυψαν ότι τα παιδιά που ανατράφηκαν από λεσβίες μητέρες - αν η μητέρα ήταν σε γάμο, σύμφωνο συμβίωσης ή μόνη - έδειξε πολύ παρόμοια αποτελέσματα με τα παιδιά ανατράφηκαν από ετερό γονείς σχετικώς με τα μέτρα για την ανάπτυξη και την κοινωνική συμπεριφορά. Τα ευρήματα αυτά ήταν αναμενόμενα, είπε η συντάκτρια-ης, ωστόσο, έμεινε έκπληκτη-ος όταν ανακάλυψαν ότι τα παιδιά στην λεσβιακή οικογένεια σημείωσαν υψηλότερο από ό, τι τα παιδιά σε ετερό οικογένειες σε κάποια ψυχολογικά σταθμά της αυτοεκτίμησης και της εμπιστοσύνης, είχαν καλύτερη ακαδημαϊκή επίδοση και ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν προβλήματα συμπεριφοράς, όπως το να σπάζουν τους κανόνες και να έχουν επιθετικότητα.
"Εμείς απλώς περιμέναμε να βρεθεί πως δεν υπάρχει διαφορά στην ψυχολογική προσαρμογή μεταξύ των εφήβων που έχουν ανατραφεί σε λεσβιακές οικογένειες και τις ετερό στο δείγμα ελέγχου της ίδιας ηλικίας», λέει η Gartrell. "Ήμουν έκπληκτη όταν διαπίστωσα ότι ορισμένα σταθμά-μέτρα που βρήκαμε ήταν σε υψηλότερα επίπεδα [ψυχολογικής ικανότητας] και χαμηλότερα τα επίπεδα των προβλημάτων συμπεριφοράς. Δεν ήταν κάτι που αναμενόταν".
Επιπλέον, τα παιδιά σε ιδίου φύλου οικογένειες των οποίων οι μητέρες χώρισαν, καθώς και παιδιά σε λεσβίακές οικογένειες στις οποίες οι μητέρες έμειναν μαζί-συμπεριελήφθηκαν στην έρευνα.
Τα δεδομένα που η Gartrell και ο Bos ανέλυσαν προήλθαν από το Εθνική Μακροχρόνια Μελέτη Λεσβιακής Οικογένειας των ΗΠΑ (NLLFS), η οποία άρχισε το 1986. Οι αρχές περιέλαβαν 154 γυναίκες σε 84 οικογένειες που υποβλήθηκαν σε τεχνητή γονιμοποίηση για να δημιουργήσουν οικογένεια, οι γονείς συμφώνησαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικώς με τις κοινωνικές δεξιότητες των παιδιών τις, ακαδημαϊκές επιδόσεις και τη συμπεριφορά σε πέντε συνεχόμενες φορές στην πάνω από 17 ετών μελέτη. Τα παιδιά στις οικογένειες αυτές έδωσαν συνέντευξη στην ερευνήτρια-η στην ηλικία των 10 ετών και στη συνέχεια ζήτησε στην ηλικία 17 ετών να συμπληρώσουν ένα online ερωτηματολόγιο, το οποίο περιελάμβανε ερωτήσεις σχετικά με τις δραστηριότητες των εφήβων, συμπεριελάμβανε την κοινωνική ζωή, τα αισθήματα άγχους ή κατάθλιψης, και τη συμπεριφορά.
Δεν αποτελεί έκπληξη, η ερευνήτρια-ης διαπίστωσαν ότι το 41% των παιδιών δήλωσαν ότι έχουν περάσει κάποια πειράγματα, εξοστρακισμό ή διακρίσεις που σχετίζονται με το ότι ανατράφηκαν από λεσβίες γονείς. Αλλά η Gartrell και ο Bos θα μπορούσε να βρει ότι δεν διαπιστώθηκαν διαφορές στα τεστ ψυχολογικής προσαρμογής μεταξύ των παιδιών και εκείνων του δείγματος ελέγχου της ίδιας ηλικίας. Στην ηλικία των 10, παιδιά που υποβλήθηκαν σε διακρίσεις επέδειξαν περισσότερα σημάδια ψυχολογικής πίεσης από τις συνομηλίκες-ους τις, αλλά από την ηλικία των 17, τα συναισθήματα είχαν εκλείψει-διαλυθεί. «Προφανώς υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που μπορεί να περιλαμβάνουν την υποστήριξη της οικογένειας και τις αλλαγές στην εκπαίδευση σχετικά με την αποδοχή της διαφορετικότητας-ποικιλίας μπορεί να βοηθήσει τις νέες-ους να έρθουν σε μια καλύτερη θέση, παρά το ότι είχαν τέτοιου είδους εμπειρίες», λέει η Gartrell.
Δεν είναι σαφές ακριβώς γιατί τα παιδιά των λεσβιών μητέρων τείνουν να είναι καλύτερα από εκείνα των ετερό οικογενειών, σε ορισμένα σταθμά-μέτρα. Αλλά μετά από μελέτη των ΛεΠΑΤ οικογενειών για 24 χρόνια, η Gartrell έχει μερικές θεωρίες. "Εμπλέκονται πολύ στη ζωή των παιδιών τις», λέει για τις λεσβίες γονείς. "Και αυτό είναι μια πολύ καλή συνταγή για υγιή αποτελέσματα στα παιδιά. Το να είσαι παρούσα, να έχεις καλή επικοινωνία, να είσαι εκεί στα σχολεία, να ξέρεις τι συμβαίνει στα σχολεία και τις διάφορες πτυχές της ζωής των παιδιών είναι πάρα πολύ σημαντικό".
Αν και η ενεργή συμμετοχή δεν είναι μοναδική για τη λεσβία μητέρα, η Gartrell σημειώνει ότι οι λεσβίες μητέρες τείνουν να είναι αυτό το είδος των γονέων που δίνουν μεγαλύτερη προτεραιότητα στα παιδιά. Επειδή τα παιδιά τις είναι πιο πιθανό να υφίστανται διακρίσεις και στιγματισμό, ως αποτέλεσμα της οικογενειακής κατάστασης, οι μητέρες μπορεί να είναι πιο πιθανό να αναφέρονται σε περίπλοκα θέματα, όπως η σεξουαλικότητα, η διαφορετικότητα και η ανεκτικότητα, με τα παιδιά τις από νωρίς. Έχοντας μια τέτοια αρχή μπορεί να στηρίξει και να δώσει σε αυτά τα παιδιά περισσότερη αυτοπεποίθηση και ωριμότητα στην αντιμετώπιση των κοινωνικών διαφορών και των προκαταλήψεων, καθώς μεγαλώνουν-γερνούν.
Επειδή η έρευνα είναι σε εξέλιξη, η Gartrell ελπίζει να δοκιμάσει κάποια από αυτές τις θεωρίες με πρόσθετες μελέτες. Ελπίζει επίσης να συλλεχθούν περισσότερα στοιχεία σχετικά με γκέι γονείς. Η λεσβιακή γονεϊκότητα είναι συχνότερη από την γκέι, καθώς δεν φαίνεται να το επιθυμούν τόσο συχνά συν το ότι υπάρχει το υψηλό κόστος της παρένθετης μητέρας που αντιμετωπίζουν τα γκέι ζευγάρια, ή παιδοθεσίας που αντιμετωπίζουν τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια προκειμένου να δημιουργήσουν οικογένεια.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 7.6.10 και το μεταφράσαμε, γραμμένο από την Alice Park στην http://www.time.com/time/health/article/0,8599,1994480,00.html?xid=rss-top-aol
