21 Ιουν 2010

Η Judith Butler αρνήθηκε το βραβείο της Pride του Βερολίνου

Στις 19.6.10 η Judith Butler δεν αποδέχτηκε τo Βραβείο Πολιτικού Θάρρους από την PRIDE του ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ: «Οφείλω να διαφωνήσω με αυτή τη ρατσιστική συνενοχή»

Πολλλές-οι χαιρέτησαν την απόφαση της Judith Butler να μην αποδεχτεί το βραβείο Zivilcourage που απονέμεται από την Pride του Βερολίνου.

Δήλωσαν: "Είμαστε ιδιαίτερα ευχαριστημένες που μια διάσημη θεωρητική χρησιμοποίησε την αναγνωρισιμότητα της για να τιμήσει τις έγχρωμες queer, να ταχθεί κατά του πολέμου, των συνόρων, της αστυνομικής βίας και του απαρτχάιντ.

Εκτιμούμε ιδιαίτερα τη γενναιότητα της να ασκήσει δημόσια-ανοιχτή κριτική στην σκαλνδαλιστική εγγύτητα των διοργανωτριών-ων προς τις ΛεΠΑΤεθνικιστικές- Lgbtnationalist οργανώσεις, μια έννοια που επινοήθηκε από το βιβλίο της Jasbir Puar “Τρομοκρατικές Συναρμογές”.

Η θαρραλέα ομιλία της μαρτυρά την ειλικρίνειά της σε νέες ιδέες, καθώς και την ετοιμότητά της να συνεργαστεί με την μακρόχρονη ακτιβιστική δράση και την την ακαδημαϊκή εργασία της, η οποία συμβαίνει πολύ συχνά σε συνθήκες απομόνωσης, αβεβαιότητας, πίστωσης και οργάνωσης.

Οι οργανώσεις των εγχχρώμων οι οποίες σύμφωνα με την Butler, αξίζουν την βράβευση περισσότερο από ό,τι η ίδια, δεν αναφέρονται ούτε μια φορά στα ΜΜΕ μέχρι σήμερα. Η Butler προσέφερε το βραβείο στις ομάδες: LesMigraS-Λεσβίες Μετανάστριες (www.lesmigras.de), την GLADT (www.gladt.de), την SUSPECT και την ReachOut (www.reachoutberlin.de), καθώς και στον πολιτικό χώρο που αναφέρονται στα ΜΜΕ και την Transgenial Christopher Street Day, μία εναλλακτική Ημέρα Υπερηφάνειας όπου κυριαρχούν οι λευκές-οι ΛεΠΑΤ.

Αντί του ρατσισμού, τα ΜΜΕ επικεντρώθηκαν σε μια απλή κριτική της εμπορευματοποίησης. Αυτό το γεγονός για την Butler ήταν απόλυτα σαφές: «Θα πρέπει να διαχωρίσω τη θέση μου από την συνενοχή του ρατσισμού, συμπεριλαμβανομένου του αντι-μουσουλμανικού ρατσισμού» και επισήμανε ότι, όχι μόνο οι γκέι, αλλά και οι «λεσβίες, αμφισεξουαλικές, τρανς και queer πρέπει να αναφέρονται από εκείνες-ους που θέλουν να αποζημιώσουν όσες-ους μάχονται».

Η Ημέρα Υπερηφάνειας, μέσω της Renate Künast του Κόμματος των Πρασίνων (η οποία φάνηκε να έχει δυσκολίες εκφώνησης του ονόματος της νικήτριας του βραβείου και να κατανοήσει τις βασικές πτυχές των γραπτών της), εισήγαγε την Butler ως μια καθοριστική κριτικό. Πέντε λεπτά αργότερα, η ίδια καθοριστική κριτικός έγινε αιτία τα πρόσωπα των παρουσιαστριών-ων να υποβιβαστούν.


Αντί με οποιονδήποτε τρόπο να συνεργαστoύν με την ομιλία της Butler , η Jan Salloch και η Ole Lehmann δεν μπόρεσαν να σκεφτούν τίποτα καλύτερο από το να αρνηθούν ανέκφραστα οποιαδήποτε ευθύνη της ρατσιστικής επίθεσης στις περίπου 50 έγχρωμες-ους queers και των συμμάχων τις που είχαν την δημόσια υποστήριξη της Butler. Η επίθεση ήταν: «Μπορείτε να ουρλιάζετε όσο σας αρέσει. Δεν είστε η πλειοψηφία. Αυτό είναι αρκετό».

Το τέλος συνοδεύτηκε από την οπτική γωνία τού Brandenburger Tor: «Η Υπερηφάνεια απλά θα συνεχίσει στο πρόγραμμά της ... Δεν έχει σημασία τι ... Σε όλο τον κόσμο και εδώ στο Βερολίνο ... Αυτή (η Υπερηφάνεια) είναι πάντα όπως ήταν και θα είναι πάντα έτσι".

Τις προηγούμενες χρονιές, ο ρατσισμός ήταν πράγματι η κόκκινη κλωστή των διεθνών εκδηλώσεων Υπερηφάνειας, από το Τορόντο ως το Βερολίνο, καθώς και του ευρύτερου Lbgt τοπίου (βλ. queer έγχρωμες θεωρητικές-ους και τη πρότερη κριτική της Jasbir Puar και Amit Rai την 2002, στο άρθρο «Το Τέρας Τρομοκράτης Πούστης»).

Το σύνθημα της Pride του Βερολίνου 2008 «Hass du was dagegen;», το οποίο θα μπορούσε να μεταφράσει ως «Έχεις πρόβλημα-Έχεις κάτι εναντίον;” Η ΛεΠΑΤφοβία αναμορφώνεται καθώς τα προβλήματα των εγχρώμων νέων οι οποίες προφανώς δεν γνωρίζουν καλά γερμανικά, των οποίων η Γερμανικότητα είναι πάντα υπό αμφισβήτηση, και οι οποίες απλώς δεν ανήκουν (στη Γερμανία).

Η 2008 ήταν επίσης η χρονιά που τα εγκλήματα μίσους, μπαίνουν πιο πολύ στη γερμανική σεξουαλική πολιτική. Η ταχεία αφομοίωση της ενισχύθηκε από το γεγονός ότι το έγκλημα της ΛεΠΑΤφοβίας ήταν ήδη γνωστό: οι μετανάστριες-ες, οι οποίες έχουν ήδη κατηγορηθεί και φυλακιστεί, ακόμη και απελαθεί με μια συνεχώς αυξανόμενη ευκολία.

Αυτός ο ηθικός πανικός γίνεται σεβαστός από αμφίβολες πρακτικές των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των λεγόμενων επιστημονικών μελετών: Όταν κάθε υπόθεση βίας μπορεί να συνδεθεί με μια ΛεΠΑΤ (δεν έχει σημασία αν η δράστρια-ης είναι εμφανώς λευκή ή έγχρωμη, και δεν έχει σημασία αν η βάση είναι η ΛεΠΑΤφοβία ή μια φιλονικία κυκλοφορίας-κίνησης ανθρώπων) κυκλοφορεί ως η πιο πρόσφατη απόδειξη του ότι όλες-οι γνωρίζουμε ήδη - ότι queers, κυρίως λευκές-οι φαίνεται ότι είναι χειρότερες-οι όλων, καθώς και πως «οι ΛεΠΑΤφοβικές μετανάστριες-ες είναι η κύρια αιτία γι 'αυτό.

Αυτή η όλο και περισσότερο αυξανόμενη αλήθεια είναι σε μεγάλο βαθμό ο καρπός τού έργου των ΛεΠΑΤεθνικιστριών-ων οργανώσεων, των οποίων η στενή συνεργασία με Υπερηφάνεια-Pride τελικά οδήγησε την Butler να μην δεχτεί την βράβευση. Το έργο αυτό επιτελείται σε μεγάλο βαθμό σε εκστρατείες στα μέσα ενημέρωσης που παρουσιάζουν κατ' επανάληψη τις μετανάστριες ως «αρχαϊκές-ους», «πατριαρχικές-ους», «ΛεΠΑΤφοβικές-ους», βίαιες-ους, και πως δεν μπορούν να αφομοιωθούν. Παρ 'όλα αυτά, μία από αυτές τις οργανώσεις ειρωνικώς λαμβάνει τώρα δημόσια χρηματοδότηση, προκειμένου να «προστατεύσει» τις έγχρωμες-ους από τον ρατσισμό.

Η ομάδα «Ουράνιο Τόξο-Κύκλος Προστασίας Κατά του Ρατσισμού και της ΛεΠΑΤφοβίας» στην ΛεΠΑΤ περιοχή της Schöneberg χαιρετίστηκε αυθόρμητα από τον δήμαρχο για την αύξηση των αστυνομικών περιπόλων. Ως αντι-ρατσίστριες-ες, δυστυχώς γνωρίζουμε τι σημαίνει περισσότερη αστυνομία (LGBT ή μη), σε μια περιοχή όπου επίσης ζουν πολλές έγχρωμες-οι - ιδιαίτερα σε περιόδους «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» και της «ασφάλειας, τάξης και της καθαρότητας».

Αυτή η τάση της λευκής ΛεΠΑΤ πολιτικής, να αντικαταστήσουν την πολιτική της αλληλεγγύης, συνασπισμών και του ριζοσπαστικού μετασχηματισμού με την ποινικοποίηση, στρατιωτικοποίηση και την επιβολή των συνόρων, είναι μια πολιτική που σκανδαλίζει την κα. Butler, επίσης, σε απάντηση των επικρίσεων και των συγγραμμάτων των εγχρώμων queers. Σε αντίθεση με αρκετές λευκές-ους queers, αυτό έχει κολλήσει στο λαιμό της Butler.


Το άρθρο το μεταφράσαμε από την ιστοσελίδα της ομάδας suspect της Γερμανίας.


H queer φιλοσόφισα Judth Butler απέρριψε στις 20 Ιουνίου την βράβευση Πολιτικού θάρρους από την Ημέρα Υπερηφάνειας-Pride του Βερολίνου, επικαλούμενη πως ένα κλίμα ρατσισμού διαιωνίζεται από τις διοργανώσεις των εκδηλώσεων.

"Κάποιες-οι από τις διοργανώτριες-ες ρητώς έκαναν ρατσιστικές δηλώσεις ή δεν αποσύρθηκαν από αυτές", ανέφερε η κα Judth Butler σε δήλωση της. «Οι φιλοξενούσες οργανώσεις αρνούνται να καταλάβουν την αντιρατσιστική πολιτική ως ένα ουσιαστικό μέρος της εργασίας τις. Έχοντας πει αυτό, οφείλω να διαχωρίσω τη θέση μου από αυτή τη συνενοχή με το ρατσισμό, συμπεριλαμβανομένου του αντι-μουσουλμανικού ρατσισμού ".

Αντί να δεχτεί την απονομή, η κα. Butler χρησιμοποίησε την ευκαιρία να αναγνωρίσει το έργο των queer αντιρατσιστικών οργανώσεων στη χώρα.

«Εάν επρόκειτο να αποδεχθώ ένα βραβείο θάρρους, θα πρέπει να περάσω αυτό το βραβείο σε εκείνες-ους που αποδεικνύουν πραγματικά θάρρος. Αν ήμουν σε θέση να, θα ήθελα εδώ και τώρα, να διαβιβάσει-δοθεί στις ακόλουθες ομάδες που είναι θαρραλέες», είπε η κα Judth Butler, ανέφερε ομάδες όπως Λεσβίες και Γκέι από την Τουρκία, Λεσβίες Μετανάστριες και Μαύρες Λεσβίες, την ομάδα Suspect, για την καταπολέμηση της βίας και την ομάδα ReachOut, ένα κέντρο παροχής συμβουλών για τα θύματα βίαιων διακρίσεων.

Τα μέλη της ομάδας Suspect χειροκρότησαν την απόφαση της κα. Butler:
«Αυτή είναι η τάση της λευκής ΛεΠΑΤ πολιτικής, να αντικαταστήσει την πολιτική αλληλεγγύης, συνασπισμών και ριζοσπαστικού μετασχηματισμού με αυτή της ποινικοποίησης, στρατιωτικοποίησης και την επιβολής συνόρων, πολιτική η οποία αποτελεί σκάνδαλο για την κα Butler, επίσης, σε απάντηση των επικρίσεων και των συγγραμμάτων των queer εγχρώμων", μέλη της ομάδας Suspect είπαν σε μια δήλωση. "Σε αντίθεση με τις περισσότερες-ους λευκές queers, έχει κολλήσει στο δικό της λαιμό αυτό. Για μας, αυτή ήταν μια πολύ θαρραλέα απόφαση πράγματι".


Το άρθρο το βρήκαμε στι 23.6.10 και το μεταφράσαμε, γραμμένο από τον Erin Rook στην http://blogout.justout.com/?p=19046