Η έκθεση, που δημοσιεύεται σήμερα από το Γραφείο του ΟΗΕ για την Ύπατη Αρμόστρια Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (OHCHR) στη Γενεύη, περιγράφει "ένα μοτίβο παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ... που απαιτεί μια απάντηση," και λέει ότι οι κυβερνήσεις πολύ συχνά παραβλέπουν τη βία και τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας κοινωνικού φύλου.
Λεσβοφοβική, αμφιφοβική και τρανσφοβική βία έχει καταγραφεί σε κάθε περιοχή της γης, διαπιστώνει η έκθεση, και κυμαίνεται από απαγωγές, δολοφονίες, επιθέσεις και βιασμούς έως ψυχολογικές απειλές και αυθαίρετη στέρηση της ελευθερίας.
Οι Lbtiq είναι συχνά στόχοι της οργανωμένης κακοποίησης από θρησκευόμενους εξτρεμιστές, παραστρατιωτικές ομάδες, νεοναζί, ακραίους εθνικιστές και άλλες, καθώς και βία στην οικογένεια και τη κοινότητα, με τις λεσβίες και τις τρανς γυναίκες να διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο.
«Η βία κατά των Lbtiq τείνει να είναι ιδιαίτερα άγρια σε σύγκριση με άλλα κίνητρα εγκλημάτων προκαταλήψεων», σημειώνει η έκθεση, παραθέτοντας στοιχεία που δείχνουν ότι λεσβοφοβικά εγκλήματα μίσους συχνά περιλαμβάνουν "έναν υψηλό βαθμό σκληρότητας και κτηνωδίας".
Βίαια επεισόδια ή δράσεις-πράξεις διακρίσεων συχνά δεν καταγγέλλονται επειδή τα θύματα δεν εμπιστεύονται την αστυνομία, φοβούνται αντίποινα ή είναι απρόθυμες να αυτοπροσδιοριστούν δημόσια ως λεσβίες.
Η έκθεση - που καταρτίστηκε σε απάντηση αιτήσεως του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ νωρίτερα αυτή τη χρονιά - αντλεί πληροφορίες που περιλαμβάνονται σε προηγούμενες εκθέσεις του ΟΗΕ, επίσημα στατιστικά στοιχεία για τα εγκλήματα μίσους, όπου υπάρχουν διαθέσιμα, και την υποβολή εκθέσεων από τις περιφερειακές οργανώσεις και ορισμένες μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ).
Στην έκθεση, η κα. Navi Pillay, Ύπατη Αρμόστρια Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, καλεί τις χώρες να καταργήσουν νόμους που ποινικοποιούν την λεσβιοσύνη, την θανατική ποινή για αδικήματα συναινετικών σεξουαλικών σχέσεων, την εναρμόνιση της ηλικίας συναίνεσης για λεσβιακή και ετερό συμπεριφορά, και να θεσπίσουν ολοκληρωμένους νόμους κατά των διακρίσεων.
Σε 76 χώρες εξακολουθεί να είναι παράνομη η συμμετοχή σε λεσβιακή συμπεριφορά και σε τουλάχιστον πέντε χώρες - Ιράν, Μαυριτανία, Σαουδική Αραβία, Σουδάν και Υεμένη - η ποινή του θανάτου κυριαρχεί.
Η κα. Pillay συνιστά στις χώρες μέλη, επίσης, αμέσως να ερευνήσουν όλες τις δολοφονίες ή τα σοβαρά βίαια επεισόδια που διαπράχθηκαν λόγω του πραγματικού ή υποτιθέμενου σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας κοινωνικού φύλου, και να θεσπίσουν συστήματα για την καταγραφή τέτοιων περιστατικών.
Η Ύπατη Αρμοστεία καλεί επίσης τις χώρες να διασφαλίσουν ότι κάποια που διώκεται λόγω του σεξουαλικού της προσανατολισμού ή ταυτότητας κοινωνικού φύλου δεν θα επιστρέφεται σε επικράτεια όπου η ζωή ή η ελευθερία της τίθεται σε κίνδυνο, και ότι η νομοθεσία για το άσυλο αναγνωρίζει ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός ή η ταυτότητα κοινωνικού φύλου είναι έγκυρη βάση για τη διεκδίκηση δίωξης.
Εκστρατείες ενημέρωσης της κοινωνίας πρέπει να εισαχθούν, ιδίως στα σχολεία, για την καταπολέμηση της λεσβοφοβίας, η αστυνομία και οι υπάλληλοι επιβολής του νόμου θα πρέπει επίσης να καταρτιστούν ώστε να εξασφαλιστεί πως στις λεσβίες παρέχεται κατάλληλη και δίκαιη συμπεριφορά.
Ο Charles Radcliffe, ο επικεφαλής του παγκόσμιου τμήματος ζητημάτων της OHCHR, δήλωσε στο ραδιόφωνο του ΟΗΕ "ένα από τα πράγματα που βρήκαμε είναι εάν ο νόμος αντανακλά ουσιαστικά λεσβοφοβικό συναίσθημα, τότε νομιμοποιεί την λεσβοφοβία στην κοινωνία γενικότερα. Εάν η πολιτεία αντιμετωπίζει τις ανθρώπους ως δεύτερης κατηγορίας ή δευτερεύουσας αξίας ή, χειρότερα, ως εγκληματίες, τότε είναι ως να καλεί την κοινωνία να κάνει το ίδιο πράγμα”.
Τόνισε ότι όλες οι χώρες μέλη του ΟΗΕ έχουν την υποχρέωση βάσει του διεθνούς δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων της αποποινικοποίησης της λεσβιοσύνης, προσθέτοντας ότι είναι σημαντικό να πείσει και όχι επιπλήξει τις χώρες μέλη να διαλέξουν να αλλάξουν τη νομοθεσία τις.
«Νομίζω ότι έχουμε δει την ισοροποία της γνώμης μεταξύ των χωρών πραγματικά να μετατοπίζεται σημαντικά τις τελευταίες χρονιές. Περίπου 30 χώρες έχουν αποποινικοποιήσει τη λεσβιοσύνη σχεδόν τις δύο τελευταίες δεκαετίες".
Ο κ. Radcliffe είπε ότι ενώ όλες οι άνθρωποι έχουν την ελευθερία της θρησκείας, "καμία θρησκευτική πίστη ή επικρατούσες πολιτιστικές αξίες μπορούν να δικαιολογήσουν την απογύμνωση των ανθρώπων από τα θεμελιώδη δικαιώματά τις".
Η έκθεση, η οποία θα συζητηθεί από τα μέλη του Συμβουλίου σε συνεδρίαση το Μάρτιο της προσεχούς χρονιάς, εκδόθηκε καθώς οι ανώτατες αξιωματούχοι των Ηνωμένων Εθνών έχουν αυξημένες ανησυχίες σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εις βάρος των λεσβιών.
Πέρυσι, σε ομιλία του την Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο Γενικός Γραμματέας Ban Ki-moon δήλωσε ότι «ως γυναίκες και άνδρες με συνείδηση, απορρίπτουμε τις διακρίσεις γενικώς, και ιδίως τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας κοινωνικού φύλου".
Η κα. Pillay, κατά τη διάρκεια δημόσιας συζήτησης την περασμένη εβδομάδα για τα κοινωνικά μέσα -social media, επίσης, ζήτησε να σταματήσει ο εκφοβισμός και άλλες μορφές δίωξης των λεσβιών.
Την είδηση την βρήκαμε στις 15.12.11 και την μεταφράσαμε από την UN.org στην http://www.un.org/apps/news/story.asp?NewsID=40743&Cr=discrimination&Cr1
