19 Δεκ 2012

Ο γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν γράφει ένα κείμενο κατά της ομοερωτοφοβίας.

«Είναι εξοργιστικό τόσες χώρες να συνεχίζουν να ενοχοποιούν ανθρώπους μόνο και μόνο γατί αγαπούν ένα πρόσωπο του ίδιου φύλου». Ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι Μουν γράφει αποκλειστικά στη LifO ένα κείμενο κατά της ομοερωτοφοβίας-λεσβοφοβίας

Είμαι ο μεγαλύτερος οπαδός της θέλησης της νεολαίας να αλλάξει τον κόσμο. Ωστόσο, αυτή την εβδομάδα γιορτάζω τα 64α γενέθλια κάποιας στην οποία οφείλουμε μια κοσμοϊστορική εξέλιξη. Δεν είναι πρόσωπο αλλά ένα έγγραφο που γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1948 και άλλαξε για πάντα το πώς βλέπουμε ή συμπεριφερόμαστε στα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας. Η Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προκάλεσε μία θεμελιώδη αλλαγή στην παγκόσμια σκέψη, επιβεβαιώνοντας ότι όλα τα ανθρώπινα όντα –όχι κάποια, όχι τα περισσότερα, αλλά ΟΛΑ– έχουν γεννηθεί ελεύθερα και ίσα, με αξιοπρέπεια και δικαιώματα

Η μάχη για την πραγμάτωση των ιδεωδών της Διακήρυξης βρίσκεται στην καρδιά της αποστολής του ΟΗΕ. Η διεθνής κοινότητα έχει οικοδομήσει μία ισχυρή προϊστορία καταπολέμησης του ρατσισμού, προώθησης της ισότητας των φύλων, προστασίας των παιδιών και γκρεμίσματος των εμποδίων που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία. Ωστόσο, έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας. Τα πράγματα, όμως, αλλάζουν τόσο στη νομοθεσία όσο και στην πράξη

Ενώ κάποιες παλιές προκαταλήψεις έχουν αρχίσει να εξαλείφονται, κάποιες άλλες συνεχίζουν να υπάρχουν. Σε όλο τον κόσμο οι λεσβίες, οι γκέι, οι αμφισεξουαλικές-οι και οι τρανς (LGBT) γίνονται στόχος και πέφτουν θύματα – ακόμη και δολοφονικών– επιθέσεων. Ακόμα και παιδιά ή έφηβες χλευάζονται από τις συμμαθήτριες-ές τις, υφίστανται τη βία και την τρομοκρατία, αποβάλλονται από το σχολείο, αποκηρύσσονται από τους γονείς τις, υποχρεώνονται σε γάμο ή, στη χειρότερη των περιπτώσεων, οδηγούνται στην αυτοκτονία. Οι LGBT υποφέρουν στον χώρο εργασίας τις, στα νοσοκομεία και στα σχολεία, δηλαδή στα μέρη όπου θα έπρεπε να αισθάνονται προστατευμένες. Περισσότερες από 76 χώρες συνεχίζουν να ποινικοποιούν την λεσβιακότητα, αμφισεξουαλικότητα, ομοφυλοφιλία.

Έχω επανειλημμένως εκφράσει την άποψή μου εναντίον αυτής της τραγικής και άδικης διάκρισης κι έχω ενθαρρυνθεί από τις πολλές θετικές εξελίξεις τις τελευταίες χρονιές. Έχουν υπάρξει εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη, στις Ην. Πολιτείες και σε έναν αριθμό ασιατικών και αφρικανικών χωρών και θεαματικές αλλαγές στην κοινωνική συμπεριφορά σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου. Στα Ηνωμένα Έθνη έχουμε γίνει μάρτυρες μιας σειράς από ιστορικές πρωτιές. Πέρσι, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υιοθέτησε το πρώτο ψήφισμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα κοιονωνικού φύλου, εκφράζοντας «σοβαρές ανησυχίες» για τη βία και τις διακρίσεις κατά των LGBT. Η Ύπατη Αρμόστρια Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δημοσίευσε την πρώτη έκθεση του ΟΗΕ, τεκμηριώνοντας έτσι το πρόβλημα, ενώ το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συζήτησε τα πορίσματα της έκθεσης. Ήταν η πρώτη φορά που ένα όργανο του ΟΗΕ διοργάνωσε μια επίσημη συζήτηση για το θέμα. 

Οι ακτιβίστριες βοήθησαν να ανοίξουμε μια πόρτα. Δεν πρέπει να την αφήσουμε να κλείσει. Πρέπει όλες, και ιδίως οι ηγέτιδες, να μιλήσουμε ανοιχτά κατά της λεσβοφοβίας, αμφιφοβίας. Είναι εξοργιστικό τόσες χώρες να συνεχίζουν να ενοχοποιούν ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή αγαπούν ένα άλλο πρόσωπο του ίδιου φύλου. Σε μερικές περιπτώσεις, υιοθετούνται νέοι νόμοι διακρίσεων. Σε άλλες, οι νόμοι αυτοί δεν είναι ντόπιοι αλλά έχουν κληρονομηθεί από παλιές αποικιακές δυνάμεις. Νόμοι που έχουν τις ρίζες τους στις προκαταλήψεις του 19ου αιώνα τροφοδοτούν το μίσος στον 21ο αιώνα. Όσο οι νόμοι συμπεριφέρονται σε μερικά πρόσωπα σαν σε άθλιες εγκληματίες, άξιες μόνο για τιμωρία, η ευρύτερη κοινωνία θα έχει το ελεύθερο να κάνει το ίδιο

Οι νόμοι αυτοί πρέπει να καταργηθούν. Πρέπει να τους αντικαταστήσουμε με άλλους, που προσφέρουν επαρκή προστασία κατά των διακρίσεων με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα κοινωνικού φύλου. Επίσης, χρειαζόμαστε μία ευρύτερη εκπαιδευτική προσπάθεια για να βοηθήσουμε τις ανθρώπους να ξεπεράσουν το μίσος και τον φόβο και να αποδεχτούν η μια την άλλη γι' αυτό που είναι. Όταν συναντώ ηγέτιδες απ' όλο τον κόσμο, τις μιλώ για την ισότητα των LGBT μελών της ανθρώπινης οικογένειας. Πολλές ηγέτιδες λένε ότι θα ήθελαν να κάνουν περισσότερα και υποδεικνύουν την κοινή γνώμη ως το εμπόδιο για την πρόοδο. Οι άνθρωποι, επίσης, επικαλούνται τις θρησκευτικές πεποιθήσεις ή τις πολιτισμικές αντιλήψεις. Σέβομαι απόλυτα το δικαίωμα των ανθρώπων να πιστεύουν –και να ακολουθούν στη ζωή τις– όποια θρησκευτική πίστη επιλέγουν. Αυτό είναι επίσης ένα ανθρώπινο δικαίωμα. Ωστόσο, δεν υπάρχει ποτέ δικαιολογία για τη βία ή τις διακρίσεις

Καταλαβαίνω ότι μπορεί να είναι δύσκολο να υψώσεις το ανάστημά σου μπροστά στην κοινή γνώμη. Αλλά μόνο και μόνο επειδή μια πλειονότητα μπορεί να διαφωνεί με ορισμένα πρόσωπα, αυτό δεν δίνει το δικαίωμα σε ένα κράτος να καταπατά τα θεμελιώδη δικαιώματά τους. Η δημοκρατία είναι κάτι παραπάνω από την κυριαρχία της πλειονότητας. Απαιτεί την προστασία των ευάλωτων μειονοτήτων από τις εχθρικές πλειονότητες. Οι κυβερνήσεις έχουν το καθήκον να αμφισβητούν τις προκαταλήψεις, όχι να ενδίδουν σε αυτές. Όλες-οι έχουμε έναν ρόλο να παίξουμε. Ο Ντέσμοντ Τούτου είπε πρόσφατα ότι το παλιρροϊκό κύμα της αλλαγής αποτελείται από εκατομμύρια κυματάκια. Ας δεσμευτούμε ξανά να κάνουμε πραγματικότητα την Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για όλες-ους. 


Την είδηση την βρήκαμε στις 19.12.12 από την lifo.gr στην http://www.lifo.gr/mag/features/3553