ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ
Υπόθεση OBERGEFELL και άλλες-οι κατά Hodges, ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ, του Υπουργείου Υγείας Οχάιο και άλλες-οι.
Αριθ. 14-556, 14-562, 14-571 και 14-574
Νόμοι που ορίζουν το γάμο ως μεταξύ μίας γυναίκας και ενός άνδρα δεν μοιράζονται αυτή την άθλια ιστορία. Ο παραδοσιακός ορισμός του γάμου έχει επικρατήσει σε κάθε κοινωνία που έχει αναγνωρίσει το γάμο σε όλη την ιστορία. Επιστολή Μελετητριών-ων της Ιστορίας και των Συναφών Κλάδων, ως Amici Curiae 1. Δεν προέκυψε από την επιθυμία να καλυφθεί ένας δυσάρεστος θεσμός όπως η δουλεία, αλλά από την επιθυμία "να αυξηθεί η πιθανότητα ότι τα παιδιά θα πρέπει να γεννηθούν και να ανατραφούν σε σταθερές και διαρκείς οικογενειακές μονάδες με την παρουσία αμφοτέρων τόσο των μητέρων όσο και των πατέρων που τα έφεραν σε αυτό το κόσμο". Αυτόθι στην 8. Και αυτό έχει υπάρξει σε πολιτισμούς που περιέχουν κάθε είδους απόψεις για την λεσβιακότητα, ομοερωτισμό. Δείτε Επιστολή υπέρ Ryan T. Anderson ως Amicus Curiae 11-12 (εξηγώντας ότι πολλές διάσημες αρχαίες Ελληνίδες-ες έγραψαν επιδοκιμάζοντας τον παραδοσιακό ορισμό του γάμου, αν και οι λεσβιακές σχέσεις ήταν σύνηθες φαινόμενο στην Ελλάδα εκείνη την εποχή).
Σε μια παραχώρηση προς την παρανόηση των προσφευγουσών για την ελευθερία, η πλειοψηφία χαρακτηρίζει την δίκη των προσφευγουσών ως μια προσπάθεια να "βρουν . . . την ελευθερία να τελούν γάμους με πρόσωπα που είναι λεσβίες και οι γάμοι τις να μπορούν να θεωρηθούν νόμιμοι υπό τους ίδιους όρους και τις προϋποθέσεις όπως και οι γάμοι μεταξύ ετερό προσώπων". Ανωτέρω στη 2. Αλλά η "ελευθερία" δεν έχει χαθεί, ούτε μπορεί να βρεθεί με τον τρόπο που οι προσφεύγουσες επιζητούν. Ως φιλοσοφικό θέμα, η ελευθερία είναι μόνο η ελευθερία από τον κυβερνητικό νόμο, όχι ένα δικαίωμα σε κυβερνητικές παροχές. Και ως συνταγματικό θέμα, πιθανώς είναι ακόμη πιο περιορισμένο από εκείνο, που περιλαμβάνει μόνο την ελευθερία από τον φυσικό περιορισμό και την φυλάκιση. Η πλειοψηφία είναι "καλύτερα ενημερωμένη ως προς την κατανόηση του πώς καθορίζονται οι συνταγματικές επιταγές . . . της ελευθερίας", ανωτέρω στην 19, -καλύτερα πληροφορημένη, θα πρέπει να υποθέσουμε, από εκείνες τις ανθρώπους που κύρωσαν τη Δέκατη Τέταρτη Τροποποίηση- τρέχει ακάθεκτη προς την πραγματικότητα όπου το Σύνταγμά μας είναι μια "συλλογή από “Ου” *10 υπόθεση Reid κατά Covert, 354 US 1, 9 (1957) (η γνωμοδότηση πλειοψηφίας), δεν παρέχει "Ου".
III
Η αναστροφή εκ μέρους της πλειοψηφίας της αρχικής έννοιας της ελευθερίας είναι πιθανό να προκαλέσει παράπλευρες απώλειες σε άλλες πτυχές της συνταγματικής τάξης μας που προστατεύουν την ελευθερία.
Α
Η πλειοψηφία αγνοεί προφανώς την πολιτική διαδικασία ως μία προστασία της ελευθερίας. Παρά το γεγονός ότι οι άνθρωποι, στη διαμόρφωση μιας κοινωνίας των πολιτισών, "εγκαταλείπουν όλη την εξουσία που είναι απαραίτητη με σκοπό να ενώσουν την κοινωνία, την πλειοψηφία της κοινότητας", Locke §99, στην 49, διατηρούν το δικαίωμα να ασκήσουν την φυσική ελευθερία μέσα στα όρια των νόμων που θεσπίζει η κοινωνία, αυτόθι, §22, στη 13, δείτε επίσης Hey §§52, 54, στην 30-32. Για να προστατεύσουν αυτή την ελευθερία από αυθαίρετη επέμβαση, δημιούργησαν μια διαδικασία με την οποία η κοινωνία μπορεί να υιοθετήσει και να εφαρμόσει στους νόμους της. Στη χώρα μας, η διαδικασία αυτή κατά κύριο λόγο εκπροσωπείται από την κυβέρνηση σε κρατικό επίπεδο, με το Ομοσπονδιακό Σύνταγμα το οποίο λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας αυτής της διαδικασίας. Σαν ένα γενικό θέμα, όταν οι Πολιτείες ενεργούν μέσω των αντιπροσωπευτικών κυβερνήσεων τις ή μέσω της λαϊκής ψήφου, η ελευθερία των υπηκόων τις είναι πλήρως δικαιωμένη. Αυτό δεν είναι λιγότερο αλήθεια, όταν κάποιες κάτοικοι διαφωνούν με το αποτέλεσμα, πράγματι, φαίνεται δύσκολο να φανταστούμε οποιοδήποτε νόμο, με τον οποίο όλες-οι οι υπήκοοι ενός κράτους θα συμφωνήσουν. Δείτε Locke § 98, στην 49 (γεγονός που υποδηλώνει ότι η κοινωνία θα έπαυε να λειτουργεί, αν απαιτούνταν ομόφωνη συγκατάθεση στους νόμους). Αυτό που έχει σημασία είναι ότι έχει τιμηθεί η διαδικασία που θεσπίστηκε από εκείνες-ους που δημιούργησαν την κοινωνία.
Η διαδικασία αυτή έχει τιμηθεί εδώ. Ο ορισμός του γάμου ήταν αντικείμενο έντονων συζητήσεων στις Πολιτείες. Το νομοθετικό σώμα επανειλημμένα ανέλαβε την υπόθεση για λογαριασμό της κοινωνίας, και 35 Πολιτείες έχουν θέσει το ζήτημα στην ίδια την Κοινωνία. Στις 32 από αυτές τις 35 Πολιτείες, η Κοινωνία έχει επιλέξει να διατηρεί τον παραδοσιακό ορισμό του γάμου. Επιστολή των Εναγομένων Αριθ. 14-571, σελ. 1α- 7α. Το ότι οι προσφεύγουσες-ντες διαφωνούν με το αποτέλεσμα της διαδικασίας αυτής δεν την καθιστά λιγότερο νόμιμη. Η ατομική ελευθερία {civil liberty} έχει δικαιωθεί.
Β
Από μία πλευρά δυναμιτίζοντας τις πολιτικές διαδικασίες που προστατεύουν την ελευθερία μας, η απόφαση της πλειοψηφίας απειλεί την ελευθερία των θρησκευτικών πεποιθήσεων του Έθνους μας που από καιρό προσπάθησε να προστατεύσει.
Η ιστορία της ελευθερίας των θρησκευτικών πεποιθήσεων στη χώρα μας είναι γνωστή: Πολλές από τις πρώτες μετανάστριες-ες στις Ην. Πολιτείες ήρθαν ζητώντας την ελευθερία να ασκούν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τις χωρίς περιορισμούς. Δείτε McConnell, Η Προέλευση και η Ιστορική Κατανόηση της Ελεύθερης Άσκησης των Θρησκευτικών Πεπεοιθήσεων, 103 Harv. L. Rev. 1409, 1422 έως 1425 (1990). Όταν έφτασαν, δημιούργησαν τα δικά τις καταφύγια για να ασκήσουν την θρησκευτική πρακτική τις. Αυτόθι Πολλοί από αυτούς τους παραδείσους ήταν αρχικά ομοιογενείς κοινότητες καθιερωμένων θρησκειών. Αυτόθι Μετά το 1780, ωστόσο, "οι Ην. Πολιτείες ήταν υπό το φως μιας μεγάλης αναγέννησης των θρησκευτικών πεποιθήσεων" χαρακτηρίζεται από μια κίνηση προς την ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών πεποιθήσεων. Αυτόθι, στην 1437. Κάθε Πολιτεία, εκτός του Κονέκτικατ ενέκρινε την προστασία της ελευθερίας των θρησκευτικών πεποιθήσεων στο Σύνταγμά της από το 1789, αυτόθι, στην 1455, και, φυσικά, η Πρώτη Τροπολογία κατοχυρώνει την προστασία ελεύθερης άσκησης των θρησκευτικών πεποιθήσεων στο Σύνταγμα των Ην. Πολιτειών. Αλλά αυτή η προστασία απείχε από την τελευταία λέξη της ελευθερίας των θρησκευτικών πεποιθήσεων σε αυτή τη χώρα, καθώς η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση και οι Πολιτείες επαναβεβαίωσαν τη δέσμευσή τις για την ελευθερία των θρησκευτικών πεποιθήσεων, τροποποιώντας τις προστασίες για την θρησκευτική πρακτική. Δείτε, για παράδειγμα, Αποκατάσταση του Νόμου Ελευθερίας των Θρησκευτικών Πεποιθήσεων του 1993, 107 Stat. 1488, 42 U. S. C. §2000bb et seq.; Conn. Stat Gen. §52-571b (2015).
Πολυάριθμες Amici -ακόμα και κάποιες που δεν υποστηρίζουν τις Πολιτείες- έχουν προειδοποιήσει το Δικαστήριο ότι η απόφασή του αυτή θα "έχει αναπόφευκτες και ευρείες επιπτώσεις στη ελευθερία των θρησκευτικών πεποιθήσεων". Επιστολή από τη Γενική Διάσκεψη των Αντβεντιστριών-ων και άλλες-ους, ως η Amici Curiae 5. Στην κοινωνία μας, ο γάμος δεν είναι απλώς ένας κρατικός θεσμός, είναι ένας θρησκευτικός θεσμός, επίσης. Στο ίδιο, στην 7. Η σημερινή απόφαση μπορεί να αλλάζει την προηγούμενη, αλλά δεν μπορεί να αλλάξει την τελευταία. Όπως φαίνεται, αλλά είναι αναπόφευκτο ότι αυτές δύο θα έρθουν σε σύγκρουση, ιδιαίτερα καθώς πρόσωπα και εκκλησίες είναι αντιμέτωπες με αιτήματα να συμμετέχουν και να εγκρίνουν τον πολιτικό γάμο μεταξύ λεσβιακών ζευγαριών.
Η πλειοψηφία φαίνεται ασυγκίνητη μπροστά σε αυτό το αναπόφευκτο. Κάνει μόνο μια αδύναμη χειρονομία προς την ελευθερία των θρησκευτικών πεποιθήσεων σε μία παράγραφο, ανωτέρω, στην 27. Και ακόμη και αυτή η χειρονομία δείχνει μια παρανόηση της ελευθερίας των θρησκευτικών πεποιθήσεων στην Εθνική μας παράδοση. Η ελευθερία των θρησκευτικών πεποιθήσεων είναι κάτι περισσότερο από προστασία των "θρησκευτικών οργανώσεων και προσώπων . . . καθώς προσπαθεί να διδάξει τις αρχές που είναι τόσο ικανοποιητικές και έτσι βρίσκονται στο κέντρο της ζωής και της πίστης τις-τους". Στο ίδιο, Η ελευθερία των θρησκευτικών πεποιθήσεων αφορά την ελευθερία δράσης σε θέματα των θρησκευτικών πεποιθήσεων γενικά, και το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω ελευθερίας συνδέεται άμεσα με τους πολιτικούς περιορισμούς που επιβάλλονται στις θρησκευτικές πρακτικές. 7
Παρά το γεγονός ότι το Σύνταγμά μας παρέχει κάποια προστασία έναντι τέτοιων κυβερνητικών περιορισμών στις θρησκευτικές πρακτικές, οι άνθρωποι έχουν από καιρό επιλέξει να δώσουν ευρύτερη προστασία από ό,τι αυτό το Δικαστήριο εντέλεται από συνταγματικά προηγούμενα. Η πλειοψηφία επέτρεψε ο ορισμός του γάμου να παραμείνει στην πολιτική διαδικασία —όπως το Σύνταγμα απαιτεί-- η Κοινωνία θα μπορούσε να θεωρήσει πως οι προεκτάσεις της ελευθερίας των θρησκευτικών πεποιθήσεων αποκλίνουν από τον παραδοσιακό ορισμό, ως μέρος της διαδικασίας διαβούλευσης τις. Αντ 'αυτού, η απόφαση της πλειοψηφίας βραχυκυκλώνει αυτή την διαδικασία, με δυνητικά ολέθριες συνέπειες για την ελευθερία των θρησκευτικών πεποιθήσεων.
IV
Ίσως αναγνωρίζοντας ότι οι υποθέσεις αυτές δεν αφορούν στην πραγματικότητα την ελευθερία, όπως έχει γίνει κατανοητή, η πλειοψηφία πηγαίνει πολύ μακριά ώστε να υποστηρίξει ότι η απόφασή της θα προωθήσει την "αξιοπρέπεια" των λεσβιακών ζευγαριών. Ανωτέρω, στις 3, 13, 26, 28. 8 Η ατέλεια αυτού του σκεπτικού, βέβαια, είναι ότι το Σύνταγμα δεν περιέχει καμία Ρήτρα "αξιοπρέπειας", ακόμη και αν το έκανε, το κράτος θα είναι σε θέση να αποδίδει αξιοπρέπεια.
Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια έχει από καιρό γίνει κατανοητό σε αυτή τη χώρα πως είναι έμφυτη. Όταν οι Συντάκτριες-ες διακήρυξαν στην Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας πως "όλες οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν ίσες" και "προικισμένες από την Δημιουργό τις με συγκεκριμένα αναφαίρετα δικαιώματα", αναφέρεται σε ένα όραμα της ανθρωπότητας, στην οποία όλες οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν κατ' εικόνα του Θείου και ως εκ τούτου με εγγενή αξία. Αυτό το όραμα είναι η βάση πάνω στην οποία χτίστηκε αυτό το Έθνος.
Απόρροια αυτής της αρχής είναι ότι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν μπορεί να αφαιρεθεί από την Πολιτεία. Οι σκλάβες-οι δεν χάνουν την αξιοπρέπειά τις (περισσότερο από ό,τι χάνουν την ανθρωπιά τις), επειδή το κράτος τις-τους επέτρεψε να υποδουλωθούν. Εκείνες που κρατούνται σε στρατόπεδα εγκλεισμού, δεν χάνουν την αξιοπρέπειά τις, επειδή η Πολιτεία τις περιορίζει. Και εκείνες που αρνήθηκαν τις κυβερνητικές παροχές σίγουρα δεν χάνουν την αξιοπρέπειά τις, επειδή το κράτος τις αρνείται αυτές τις παροχές. Η Πολιτεία δεν μπορεί να παραχωρήσει την αξιοπρέπεια, και δεν μπορεί να την πάρει πίσω.
Οι συλλογισμοί της πλειοψηφίας είναι βαθύτατα λανθασμένοι, αλλά τουλάχιστον αυτοί οι συλλογισμοί δεν μπορούν να έχουν κάποια επίπτωση στην αξιοπρέπεια των προσώπων, που η πλειοψηφία εξ-ευτελίζει. Ο παραπλανητικός χαρακτήρας των επιχειρημάτων που παρουσιάζονται από τις Πολιτείες και τις Amici τις δεν μπορεί να έχει κάποια επίδραση στην αξιοπρέπεια των εν λόγω διαδίκων. Η απόρριψη των νόμων διατήρησης του παραδοσιακού ορισμού του γάμου δεν μπορεί να έχει κάποια επίδραση στην αξιοπρέπεια των προσώπων που ψήφισαν υπέρ αυτών. Η ακύρωση των εν λόγω νόμων δεν μπορεί να έχει επίδραση στην αξιοπρέπεια των ανθρώπων που συνεχίζουν να συμμορφώνονται με τον παραδοσιακό ορισμό του γάμου. Και η περιφρόνηση της πλειοψηφίας για τις αντιλήψεις της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας πάνω στις οποίες αυτή η Κοινωνία ιδρύθηκε δεν μπορεί να έχει κάποια επίδραση στην αξιοπρέπεια των Αμερικανίδων-ών που εξακολουθούν να πιστεύουν σε αυτές.
* * *
Το Σύνταγμα μας --όπως η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας πριν από αυτό-- βασιζόταν σε μια απλή προηγούμενη αλήθεια: Η ελευθερία κάποιας, δεν αναφέρεται στην αξιοπρέπεια κάποιας-ου, ήταν κάτι που έπρεπε να προστατεύεται από --μη πρόβλεψη από— την Πολιτεία. Η σημερινή απόφαση ρίχνει αυτή την αλήθεια στην άκρη.
Στη βιασύνη της να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, η πλειοψηφία εσφαλμένα επικεντρώθηκε στη ρήτρα "νόμιμης διαδικασίας" για να αποδώσει ουσιώδη δικαιώματα, παραγνωρίζει την πιο εύλογη αντίληψη της "ελευθερίας" που προστατεύεται από την εν λόγω ρήτρα, και διαστρέβλωσε τις αρχές πάνω στις οποίες ιδρύθηκε αυτή η Κοινωνία. Η απόφασή της θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στο Σύνταγμα μας και στην κοινωνία μας.
Ο με σεβασμό μειοψηφών.
J. THOMAS.
Ο J. ALITO μειοψηφεί
Ο Δικαστής Alito, εντάσεται με τον Δικαστή Scalia και τον Δικαστή Thomas, στους μειοψηφούντες.
Μέχρι που τα ομοσπονδιακά δικαστήρια παρενέβησαν, η κοινωνία των Ην. Πολιτειών ενεπλάκει σε μια συζήτηση για το αν οι Πολιτείες της θα πρέπει να αναγνωρίσουν το γάμο προσώπων που είναι λεσβίες. 1 Η ερώτηση σε αυτές τις υποθέσεις, ωστόσο, δεν είναι το ότι οι Πολιτείες πρέπει να αναγνωρίσουν τον γάμο προσώπων που είναι λεσβίες, αλλά το αν το Σύνταγμα απαντά σε αυτή την ερώτηση αντ' αυτών. Δεν το κάνει. Το Σύνταγμα αφήνει το ζήτημα αυτό να αποφασιστεί από την κοινωνία κάθε Πολιτείας.
I
Το Σύνταγμα δεν λέει τίποτα σχετικά με το δικαίωμα του γάμου προσώπων που είναι λεσβίες, αλλά το Δικαστήριο κρίνει ότι ο όρος "ελευθερία" στην Ρήτρα Νόμιμης Διαδικασίας της Δέκατης Τέταρτης Τροποποίησης περικλείει αυτό το δικαίωμα. Το Έθνος μας βασίζεται στην αρχή ότι κάθε πρόσωπο έχει το αναφαίρετο δικαίωμα στην ελευθερία, αλλά η ελευθερία είναι ένας όρος με πολλές σημασίες. Για τις κλασικές φιλελεύθερες-ους, αυτή μπορεί να περιλαμβάνει οικονομικά δικαιώματα που τώρα πια περιορίζονται από τους κρατικούς κανονισμούς.
Για τις σοσιαλδημοκράτισες-ες, μπορεί να περιλαμβάνει το δικαίωμα μιας ποικιλίας κρατικών επιδομάτων. Για τη σημερινή πλειοψηφία, έχει μια ευδιάκριτη μεταμοντέρνα έννοια.
Για να αποφύγουν πέντε μη εκλεγμένες δικαστίνες-ές να επιβάλλουν το προσωπικό τις όραμα για την ελευθερία πάνω στην κοινωνία των Ην. Πολιτειών, το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι η "ελευθερία" στο πλαίσιο της Ρήτρας Νόμιμης Διαδικασίας θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι προστατεύει μόνο τα δικαιώματα που είναι "βαθιά ριζωμένα στην ιστορία και την παράδοση αυτού του Έθνους". Υπόθεση Washington κατά Glucksberg, 521 U. S. 701, 720-721 (1997). Και είναι αναμφισβήτητο ότι το δικαίωμα του γάμου προσώπων που είναι λεσβίες δεν είναι μεταξύ αυτών των δικαιωμάτων. Δείτε υπόθεση Ηνωμένες Πολιτείες κατά Windsor, 570 U. S. ___, ___ (2013) (J. Alito, μειοψηφών) (δελτίο γνωμοδότησης, στην 7). Πράγματι:
"Σε αυτή τη χώρα, σε καμία Πολιτεία δεν επιτρεπόταν ο γάμος προσώπων που είναι λεσβίες μέχρις ότου το Ανώτατο Δικαστήριο της (της Κοινοπολιτείας) Μασαχουσέτης έκρινε το 2003 ότι ο περιορισμός του γάμου μόνο σε ετερό ζευγάρια παραβίαζε το Σύνταγμα της Πολιτείας. Δείτε υπόθεση Goodridge κατά Τμήματος της Δημόσιας Υγείας, 440 Mass. 309, 798 N. E. 2d 941. Ούτε το δικαίωμα του γάμου προσώπων που είναι λεσβίες είναι βαθιά ριζωμένο στις παραδόσεις άλλων λαών. Σε καμία χώρα δεν επιτρεπόταν τα λεσβιακά ζευγάρια να συνάπτουν γάμο μέχρι που η Ολλανδία το έπραξε το 2000.
"Αυτό αναζητείται [από εκείνες-οι που επιχειρηματολογούν υπέρ ενός συνταγματικού δικαιώματος του γάμου ζευγαριών του ίδιου φύλου], ως εκ τούτου, δεν είναι η προστασία ενός βαθιά ριζωμένου δικαιώματος, αλλά η αναγνώριση ενός πολύ νέου δικαιώματος, και επιζητείται αυτή η καινοτομία όχι από ένα νομοθετικό σώμα το οποίο εκλέγεται από την κοινωνία, αλλά από μη εκλεγμένες δικαστίνες-ές. Αντιμέτωπες με ένα τέτοιο αίτημα, οι δικαστίνες-ές έχουν λόγο τόσο για σύνεση όσο και για ταπεινότητα". Αυτόθι, στην ___ (δελτίο γνωμοδότησης στην 7-8) (η υποσημείωση παραλείπεται).
Για τη σημερινή πλειοψηφία, δεν έχει σημασία ότι το δικαίωμα στο γάμο προσώπων που είναι λεσβίες δεν έχει βαθιές ρίζες ή ακόμα έρχεται και σε αντίθεση με την μακρά παράδοση. Η πλειοψηφία του Δικαστηρίου διεκδικεί την εξουσία να παρέχει συνταγματική προστασία στο δικαίωμα αυτό μόνο και μόνο επειδή πιστεύει ότι είναι θεμελιώδες.
ΙΙ
Η προσπάθεια να παρακαμφθεί το πρόβλημα παρουσιάστηκε από τον καινοτόμο χαρακτήρα του δικαιώματος που θεμελειώθηκε σε αυτές τις υποθέσεις, η πλειοψηφία υποστηρίζει ότι το θέμα είναι το δικαίωμα στην ίση μεταχείριση. Σημειώνοντας ότι ο γάμος είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα, η πλειοψηφία υποστηρίζει ότι μία Πολιτεία δεν έχει λόγο να αρνηθεί αυτό το δικαίωμα σε λεσβιακά ζευγάρια. Η συλλογιστική αυτή εξαρτάται από μια συγκεκριμένη αντίληψη του σκοπού του πολιτικού γάμου. Παρά το γεγονός ότι το Δικαστήριο εκφράζει την αιχμή στο πιο ψηλό επίπεδο, το επιχείρημά του είναι ότι ο θεμελιώδης σκοπός του γάμου είναι η προώθηση της ευημερίας των προσώπων που επιλέγουν να συνάψουν γάμο. Ο γάμος παρέχει συναισθηματική πληρότητα και την υπόσχεση της στήριξης σε περιόδους ανάγκης. Και με τα οφελείματα στα πρόσωπα που επιλέγουν να συνάψουν γάμο, ο γάμος ωφελεί έμμεσα την κοινωνία, επειδή τα πρόσωπα που ζουν σε σταθερές, ικανοποιητικές και υποστηρικτικές σχέσεις γίνονται καλύτερες πολίτισες-ες. Για αυτούς τους λόγους, το επιχείρημα οδηγεί, στο ότι οι Πολιτείες ενθαρρύνουν και επισημοποιήσουν το γάμο, παρέχουν ειδικά επιδόματα σε έγγαμα πρόσωπα, και επιβάλουν επίσης ορισμένες ειδικές υποχρεώσεις. Αυτή η αντίληψη των αιτιών εκ μέρους των Πολιτειών για την αναγνώριση του γάμου επιτρέπει στην πλειοψηφία να υποστηρίζει ότι ο γάμος των λεσβιών εξυπηρετεί τους σκοπούς των Πολιτειών με τον ίδιο τρόπο όπως και ο γάμος των ετερό.
Αυτή η αντίληψη για το γάμο, η οποία επικεντρώνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στην ευτυχία των προσώπων που επιλέγουν να συνάψουν γάμο, είναι κοινή για πολλές-ούς ανθρώπους σήμερα, αλλά δεν είναι η παραδοσιακή. Για χιλιετίες, ο γάμος ήταν άρρηκτα συνδεδεμένος με το ένα πράγμα που μόνο ένα ετερό ζευγάρι μπορεί να κάνει: τη δημιουργία παιδιών.
Υπέρμαχες-οι διαφορετικών σχολών της φιλοσοφίας χρησιμοποιούν διαφορετικούς όρους ώστε να εξηγήσουν γιατί η κοινωνία πρέπει να επισημοποιήσει το γάμο και να επισυνάψει ειδικές παροχές και υποχρεώσεις σε έγγαμα πρόσωπα. Εδώ, οι Πολιτείες υπερασπίζονται την προσκόλλησή τις στην παραδοσιακή αντίληψη του γάμου εξήγησαν τη θέση τις χρησιμοποιώντας το πραγματιστικό λεξιλόγιο που χαρακτηρίζει την πλειονότητα της πολιτικής διαβούλευσης στις Ην. Πολιτείες. Βασικό τις επιχείρημα είναι ότι οι Πολιτείες επισημοποιούν και προωθούν το γάμο, σε αντίθεση με άλλες ικανοποιητικές ανθρώπινες σχέσεις, με σκοπό {πρόσωπα} να ενθαρρυνθούν δυνητικά ώστε η αναπαραγωγική συμπεριφορά να λάβει χώρα μέσα σε μια διαρκή μονάδα που εδώ και πολύ καιρό πιστεύεται ότι παρέχει την καλύτερη ατμόσφαιρα για την ανατροφή των παιδιών. Με τον τρόπο αυτό υποστηρίζουν ότι υπάρχουν βάσιμες κοσμικές αιτίες για τον περιορισμό του γάμου μόνο σε ετερό ζευγάρια.
Εάν αυτή η παραδοσιακή αντίληψη του σκοπού του γάμου δεν είναι ο ήχος της αλήθειας σε όλα τα αυτιά σήμερα, είναι επειδή πιθανώς ο δεσμός μεταξύ του γάμου και της αναπαραγωγής έχει ξεφτίσει. Σήμερα, για παράδειγμα, πάνω από το 40% όλων των παιδιών σε αυτή τη χώρα έχουν γεννηθεί από μη έγγαμες γυναίκες. 2 Η εξέλιξη αυτή είναι αναμφίβολα ταυτόχρονα η αιτία και το αποτέλεσμα των αλλαγών στην αντίλληψή της κοινωνίας μας για τον γάμο.
Ενώ, για πολλές-ούς, τα χαρακτηριστικά του γάμου στις Ην. Πολιτείες του 21ου αιώνα έχουν αλλάξει, οι Πολιτείες που δεν θέλουν να αναγνωρίσουν τον γάμο προσώπων που είναι λεσβίες δεν έχουν ακόμα εγκαταλείψει την παραδοσιακή αντίληψη. Ανησυχούν ότι με την επίσημη εγκατάλειψη της παλαιότερης αντίληψης, μπορεί να συμβάλουν στην περαιτέρω φθορά του γάμου. Είναι πολύ πέρα από τα εξωτερικά όρια της εξουσίας αυτού του Δικαστηρίου να πει ότι μία Πολιτεία δεν μπορεί να προσχωρήσει στην αντίληψη του γάμου που έχει από καιρό επικρατήσει, όχι μόνο σε αυτή τη χώρα και άλλες με παρόμοιες πολιτιστικές ρίζες, αλλά και σε μια μεγάλη ποικιλία των χωρών και πολιτισμών σε όλη την γη.
Όπως έγραψα στην υπόθεση Windsor:
“Η οικογένεια είναι ένας αρχαίος και οικουμενικός ανθρώπινος θεσμός. Η δομή της οικογένειας αντανακλά τα χαρακτηριστικά ενός πολιτισμού, και οι αλλαγές στη δομή της οικογένειας και στην αντίληψη της κοινωνίας για τον γάμο και την οικογένεια μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες. Στο παρελθόν αλλαγές στην αντίληψη για τον γάμο -για παράδειγμα, η σταδιακή άνοδος της ιδέας ότι η ρομαντική αγάπη είναι μια προϋπόθεση για το γάμο-είχε εκτεταμένες- συνέπειες. Όμως, η διαδικασία με την οποία τέτοιες συνέπειες συμβαίνουν είναι πολύπλοκη, περιλαμβάνει την αλληλεπίδραση πολλών παραγόντων, και τείνει να συμβαίνει επί παρατεταμένο χρονικό διάστημα.
"Μπορούμε να περιμένουμε κάτι παρόμοιο να συμβεί εάν ο γάμος προσώπων που είναι λεσβίες γίνει ευρέως αποδεκτός. Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες αυτής της αλλαγής δεν είναι γνωστές σήμερα και είναι απίθανο να μπορεί να επαληθεύτούν για αρκετό καιρό ακόμα. Υπάρχουν εκείνες-οι που πιστεύουν ότι το να επιτραπεί ο γάμος των λεσβιών θα υπονομεύσει σοβαρά το θεσμό του γάμου. Άλλες-οι πιστεύουν ότι η αναγνώριση του γάμου προσώπων που είναι λεσβίες θα ενισχύσει έναν ασταθή θεσμό σήμερα.
"Προς το παρόν, καμία -περιλαμβανομένων των κοινωνικών επιστημονισών, των φιλοσόφων και των ιστορικών- δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα ποιες θα είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της ευρείας αποδοχής του γάμου προσώπων που είναι λεσβίες. Και οι δικαστίνες-ές σίγουρα δεν είναι εξοπλισμένες για να προβούν σε μια τέτοια εκτίμηση.
Τα Μέλη αυτού του Δικαστηρίου έχουν την εξουσία και την ευθύνη να ερμηνεύουν και να εφαρμόζουν το Σύνταγμα. Έτσι, αν το Σύνταγμα περιελάμβανε μια διάταξη που να εγγυάται το δικαίωμα να συνάπτεις γάμο με πρόσωπο που είναι λεσβία, θα ήταν καθήκον μας να επιβάλλουμε το δικαίωμα αυτό. Αλλά το Σύνταγμα απλά δεν μιλά για το θέμα του γάμου προσώπων που είναι λεσβίες. Στο σύστημα διακυβέρνησής μας, η απόλυτη κυριαρχία ανήκει στην κοινωνία, και οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να ελέγχουν τη μοίρα τις. Οποιαδήποτε αλλαγή σε ένα τόσο θεμελιώδες ζήτημα πρέπει να γίνεται από αυτές-ους μέσω των εκλεγμένων αξιωματούχων τις”. 570 Ην. Πολιτείες, στην ___ (μειοψηφούσα άποψη) (δελτίο γνώμης στην 8-10) (οι αναφορές και οι υποσημειώσεις παραλείπονται).
III
Η σημερινή απόφαση σφετερίζεται το συνταγματικό δικαίωμα της κοινωνίας να αποφασίσει αν θα κρατήσει ή θα τροποποιήσει την παραδοσιακή αντίληψη του γάμου.
Η απόφαση αυτή θα έχει, επίσης, και άλλες σημαντικές συνέπειες.
Θα χρησιμοποιηθεί για να δυσφημίσει τις Αμερικανίδες-ούς οι οποίες είναι απρόθυμες να συγκατατεθούν με τη νέα ορθοδοξία. Κατά την πορεία της γνωμοδότησής της, η πλειοψηφία συγκρίνει παραδοσιακούς νόμους του γάμου με νόμους που αρνούνταν την ίση μεταχείριση των Αφρο-Αμερικανίδων-νών και των υπόλοιπων γυναικών. Π.χ., ανωτέρω στην 11-13. Τις επιπτώσεις αυτής της αναλογίας, θα πρέπει να τις εκμεταλλευτούν όσες είναι αποφασισμένες-οι να πατάξουν κάθε ίχνος της διαφωνίας.
Ίσως αναγνωρίζοντας το πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί το σκεπτικό της, η πλειοψηφία προσπαθεί, προς το τέλος της γνώμης της, να καθησυχάσει εκείνες-ους που αντιτίθενται στο γάμο προσώπων που είναι λεσβίες, των οποίων τα δικαιώματα συνείδησης τις θα προστατεύονται. Ανωτέρω, στην 26-27. Θα δούμε σύντομα αν αυτό αποδειχθεί πως είναι αληθινό. Υποθέτω ότι όσες-οι επιμείνουν στις παλιές πεποιθήσεις θα είναι σε θέση να ψιθυρίζουν τις σκέψεις τις στις εσοχές των σπιτιών τις, αλλά αν επαναλάβουν τις απόψεις δημόσια, θα κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν ως φανατικές-οί και θα αντιμετωπίζονται ως τέτοιες από τις κυβερνήσεις, την εργοδοσία και τα σχολεία.
Το σύστημα της ομοσπονδιοποίησης που ίδρυσε το Σύνταγμά μας παρέχει έναν τρόπο στις ανθρώπους με διαφορετικές πεποιθήσεις ώστε να ζήσουν μαζί σε μια ενιαία κοινωνία. Εάν το θέμα του γάμου προσώπων που είναι λεσβίες είχε αφεθεί στις κοινωνίες των Πολιτειών, είναι πιθανό ότι ορισμένες Πολιτείες θα αναγνώριζαν το γάμο προσώπων που είναι λεσβίες και άλλες όχι. Είναι επίσης πιθανό ότι κάποιες Πολιτείες θα συνδέσουν την αναγνώριση με την προστασία των δικαιωμάτων της συνείδησης. Η πλειοψηφία σήμερα το κάνει αδύνατο αυτό. Με την επιβολή των δικών της απόψεων στο σύνολο της χώρας, η πλειοψηφία διευκολύνει την περιθωριοποίηση πολλών Αμερικανίδων-ών που έχουν παραδοσιακές ιδέες. Υπενθυμίζοντας τη σκληρή μεταχείριση των λεσβιών, αμφισεξουαλκών στο παρελθόν, κάποιες μπορεί να πιστεύουν ότι είναι μια στροφή στην εντιμότητα. Αλλά αν αυτό το συναίσθημα επικρατήσει, η κοινωνία θα βιώσει πικρές και διαρκείς πληγές.
Η σημερινή απόφαση θα έχει επίσης θεμελιώδη επίδραση σε αυτό το Δικαστήριο και στην ικανότητά του να διατηρήσει το κράτος δικαίου. Αν μία απόλυτη πλειοψηφία δικαστίνων-ών μπορεί να εφεύρει ένα νέο δικαίωμα και να επιβάλει αυτό το δικαίωμα στην υπόλοιπη χώρα, το μόνο πραγματικό όριο για το τι στο μέλλον θα είναι σε θέση οι πλειοψηφίες να κάνουν είναι η δική της αίσθηση το τι εκείνες-οι με την πολιτική εξουσία και την πολιτιστική επιρροή είναι πρόθυμες-οι να ανεχθούν. Ακόμη και ενθουσιώδεις υποστηρίκτριες του γάμου προσώπων που είναι λεσβίες θα πρέπει να ανησυχούν για την έκταση της εξουσίας που διεκδικεί η σημερινή πλειοψηφία.
Η σημερινή απόφαση δείχνει ότι δεκαετίες προσπαθειών για τον περιορισμό της κατάχρησης εξουσίας αυτού του Δικαστηρίου έχουν αποτύχει. Ένα μάθημα που κάποιες-οι θα πάρουν από τη σημερινή απόφαση είναι ότι το κήρυγμα σχετικά με τη σωστή μέθοδο της ερμηνείας του Συντάγματος ή τις αρετές του δικαστικού περιορισμού και ταπεινότητας δεν μπορεί να ανταγωνιστεί με τον πειρασμό να επιτύχει ό,τι θεωρείται ως ένα ευγενές-τιμητικό τέλος με κάθε εφικτό μέσο. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι συναδέλφισες-οι της πλειοψηφίας βλέπουν ειλικρινά στο Σύνταγμα το όραμα της ελευθερίας που συμβαίνει να συμπίπτει με το δικό τις. Αλλά αυτή η ειλικρίνεια είναι αιτία ανησυχίας, και όχι εφησυχασμού. Η οποία αποδεικνύει τη βαθιά και ίσως ανεπανόρθωτη διαφθορά του νομικού μας πολιτισμού στη σύλληψη της συνταγματικής ερμηνείας.
Οι περισσότερες Αμερικανίδες-οί -δικαιολογημένα- θα γλεντούν ή θα θρηνούν με την σημερινή απόφαση λόγω των απόψεών τις σχετικά με το θέμα του γάμου προσώπων που είναι λεσβίες. Αλλά όλες οι Αμερικανίδες, οτιδήποτε και αν σκέφτονται για το ζήτημα αυτό, θα πρέπει να ανησυχούν για το τι προμηνύει η διεκδίκηση της εξουσίας από την πλειοψηφία.
Ο με σεβασμό μειοψηφών
Ο J. ALITO
Βρίσκεστε στο 5ο μέρος για να βρεθείτε στο 1ο μέρος πατήστε εδώ
Την είδηση την βρήκαμε στις 26.6.2015 και την μεταφράσαμε από την .supremecourt.gov στην http://www.supremecourt.gov/opinions/14pdf/14-556_3204.pdf#page=1&zoom=auto,-99,798
Σημειώσεις Δικαστηρίου
6 Η απαγόρευση επεκτάθηκε τόσο πολύ ώστε να απαγορεύσει ακόμη και τις θρησκευτικές τελετές, αυξάνοντας έτσι ένα σοβαρό ζήτημα δυνάμει της Πρώτης Τροπολογίας Ρήτρας Ελεύθερης Άσκησης-Εξάσκησης, όπως τουλάχιστον μία amicus εκείνη την εποχή επεσήμανε. Επιστολή υπέρ John J. Russell et al. ως Amici Curiae στην υπόθεση Loving κατά Βιρτζίνια,
Ο.Τ. 1966, Αριθ. 395, σελ. 12-16.
7 Ανησυχίες σχετικά με τις απειλές για την ελευθερία θρησκευτικών πεποιθήσεων σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι αβάσιμες. Κατά τη διάρκεια της αποκορύφωσης των νόμων κατά της επιμιξίας σε αυτή τη χώρα, για παράδειγμα, η Βιρτζίνια επιβάλλει ποινικές κυρώσεις στις-στους λειτουργούς που εκτελούν γάμους κατά παράβαση των νόμων αυτών, αν και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις τις θα τις-τους επέτρεπαν να εκτελούν τέτοιες τελετές. Va. Code Ann. §20-60 (1960).
8 Η πλειοψηφία προτείνει, επίσης, ότι ο γάμος παρέχει "τιμητικό τίτλο αριστοκρατίας-ευγένειας" στα άτομα. Ανωτέρω, στην 3. Δεν είμαι σίγουρος τι σημαίνει αυτό. Οι άνθρωποι μπορούν να επιλέξουν να συνάψουν ή να μην συνάψουν γάμο. Η απόφαση να συνάψει γάμο δεν κάνει ένα πρόσωπο πιο "ευγενή-αριστοκράτισα" από όσο κάποιο άλλο πρόσωπο. Και η άποψη ότι οι Αμερικανίδες που επιλέγουν να μην συνάψουν γάμο είναι κατώτερες από εκείνες-ους που αποφασίζουν να εισέλθουν σε τέτοιες σχέσεις είναι απατηλή.
Σημειώσεις Δικαστηρίου
1 Χρησιμοποιώ τη φράση "να αναγνωρίσει το γάμο" ως συντομογραφία για την έκδοση αδειών γάμου και την χορήγηση αυτών των ειδικών παροχών και των υποχρεώσεων που προβλέπονται από το νόμο της Πολιτείας για τις-τους έγγαμες-ους.
2 Δείτε, π.χ., Τμήμα Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών, Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, Εθνικό Κέντρο Στατιστικών Υγείας, D. Martin, Β Hamilton, Μ Osterman, S. Curtin, & Τ Matthews, Γεννήσεις:
Τα Οριστικά Στοιχεία για το 2013, 64 Εκθέσεις Εθνικών Ζωτικών Στατιστικών, Νο 1, σελ. 2 (15 του Ιανουαρίου 2015), στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.cdc.gov/nchs/data/nvsr/nvsr64/nvsr64_01.pdf
(όλο το υλικό του διαδικτύου ήταν επισκέψιμο ως τις 24 Ιουνίου 2015, και είναι διαθέσιμο στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στο Φάκελο της υπόθεσης), δείτε Τμήμα Υγείας και Ανθρωπιστικές Υπηρεσίες, Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης, Εθνικό Κέντρο Στατιστικών Υγείας (NCHS), S. Ventura Αλλάζοντας τα Μοντέλα Μη Αναπαραγωγικής Ηλικίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, Επιστολή Δεδομένων NCHS, Αριθ. 18 (Μάιος 2009), στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.cdc.gov/nchs/data/databrief/db18.pdf.
Δικές μας σημειώσεις
*10
Thou shalt nots="Ου", "Εσύ δεν πρέπει", η αρχική φράση που
χρησιμοποιείται στη Βίβλο στις περισσότερες των Δέκα Εντολών.
Χρησιμοποιείται επίσης με χιούμορ στη σύγχρονη αγγλική γλώσσα, όταν
μιλάμε για εκείνες που ακολουθούν τους κανόνες ακριβώς όταν οι κανόνες
δεν είναι πολύ σημαντικοί.
