7 Σεπ 2016

Πολύς δρόμος ως την ισοτιμία


Ενώ οι ζωές των γυναικών έχουν βελτιωθεί δραστικά αφ' ότου το Κογκρέσο ψήφισε ένα ψήφισμα το 1971 που ορίζει την 26η Αυγούστου ως Ημέρα της Ισότητας των Γυναικών, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε. Υπάρχει ίσως καλύτερος τρόπος για να γιορτάσουμε την Ημέρα της ισότητας των γυναικών από την εκμάθηση περίπου πέντε θεμάτων για τα οποία οι γυναίκες συνεχίζουν να αγωνίζονται. 

1. Οι διαφορές στο μισθό
Σύμφωνα με το Λευκό Οίκο:
Παρά το πέρασμα του νόμου περί ισότητας των αμοιβών του 1963, ο οποίος απαιτεί ότι οι γυναίκες και οι άνδρες που έχουν την ίδια θέση εργασίας πρέπει να έχουν ίση αμοιβή για ίση εργασία, το "χάσμα των φύλων" στις αμοιβές εξακολουθεί να υφίσταται. Το 2014, η γυναίκα εργαζόμενη με πλήρη απασχόληση όλο το χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες κέρδισε μόνο το 79% από ό,τι κέρδισε ο άνδρας εργαζόμενος με πλήρη απασχόληση όλο το χρόνο. Διατυπωμένο διαφορετικά, αυτή κέρδισε 79 σεντς για κάθε δολάριο που αυτός κέρδισε ή η εργαζόμενη κέρδισε 21% λιγότερο από οτι ο εργαζόμενος. Το μισθολογικό χάσμα είναι ακόμη μεγαλύτερο για τις Αφρο-αμερικανίδες και τις Λατίνες, με τις Αφρο-Αμερικανίδες να κερδίζουν 64 σεντ και οι Λατίνες κερδίζουν 56 σεντς για κάθε δολάριο που κερδίζει ο λευκός μη-ισπανόφωνος άνδρας. Δεκαετίες έρευνας δείχνουν ότι δεν έχει σημασία το πώς θα αξιολογηθούν τα δεδομένα, εξακολουθεί να υπάρχει ένα χάσμα αμοιβών - ακόμη και μετά την επιχειρηματική δέσμευση με βάση του είδους της δουλειάς που κάνουν οι άνθρωποι, ή τα προσόντα όπως η εκπαίδευση και η εμπειρία - και υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι διακρίσεις συμβάλλουν στην επίμονη ανισότητα αμοιβής μεταξύ γυναικών και ανδρών. Με άλλα λόγια, οι μισθολογικές διακρίσεις είναι ένα πραγματικό και επίμονο πρόβλημα που συνεχίζει να εξαπατά τις γυναίκες και τις οικογένειές τις.

Οι γυναίκες, επίσης, εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις όταν πρόκειται για την πρόσληψη και με άλλους τρόπους, σύμφωνα με τη μελέτη από το περιοδικό Elle και του Κέντρου Αμερικανικής Προόδου. Ακόμη και τα παιδιά έχουν τρομακτικές απόψεις για τις γυναίκες στο εργατικό δυναμικό: 

2. Έλλειψη Αμειβόμενης άδειας για οικογενειακούς λόγους: Οι γυναίκες συχνά αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες ευθύνες φροντίδας προς πιο ηλικιωμένες συγγένισες-εις, τα παιδιά τις, έξι στις 10 άμισθες φροντίστριες-ές είναι γυναίκες, σύμφωνα με μια μελέτη του 2015 από την AARP. Επιπλέον, οι Lgbtiq απαρτίζουν το 9% των φροντιστριών, σύμφωνα με τη μελέτη. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να εγκαταλείψουν την εργασία τις για να γίνουν άμισθες φροντίστριες, συχνά χάνοντας χρόνια εισοδήματος, τελικά περιορίζοντας τα οφέλη Κοινωνικής Ασφάλισης.

Σύμφωνα με το Υπουργείο Εργασίας των ΗΠΑ, "Μόνο το 12% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα των Ην. Πολιτειών έχουν πρόσβαση στην άδεια για οικογενειακούς λόγους μέσω της εργοδοσίας τις".

Από το υπουργείο Εργασίας: Πάρα πολλές Αμερικανίδες δεν μπορούν να μοιραστούν την ευημερία του έθνους επειδή στερούνται τα βασικά στηρίγματα που χρειάζονται για να ισορροπήσουν τις απαιτήσεις της εργασίας και της οικογένειας. Ισχυρές άδειες για οικογενειακούς λόγους και πολιτικές αναρρωτικής άδειας μπορεί να βοηθήσουν τις εργαζόμενες να απέχουν από τις ευθύνες φροντίδας, καθώς και οι δικές τις ιατρικές ανάγκες, χωρίς να θέτουν την οικονομική τις ασφάλεια σε κίνδυνο. Επιπλέον, η έρευνα έχει δείξει ότι η άδεια για οικογενειακούς λόγους και οι πολιτικές ιατρικής άδειας έχουν σημαντικά θετικά οφέλη για τις εργαζόμενες οικογένειες, την εργοδοσία και την οικονομία.

3. Βία κατά των γυναικών: 
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, «Παγκόσμια στοιχεία επιπολασμού δείχνουν ότι περίπου 1 στις 3 (35%) των γυναικών σε όλο τον κόσμο έχουν βιώσει είτε σωματική είτε σεξουαλική βία από τον σύντροφο, τον σύζυγο ή σεξουαλική βία από μη σύντροφο στη διάρκεια της ζωής τις". Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της βίας είναι βία από συντρόφους. Παγκόσμια στοιχεία δείχνουν σχεδόν το ένα τρίτο των γυναικών που υπήρξαν σε σχέσεις αναφέρουν ότι είναι θύματα κάποιας μορφής σωματικής ή σεξουαλικής βίας από τα χέρια των ερωτικών συντρόφων-συζύγων.

4. Οι γυναίκες υπερχρεώνονται: 
Το τμήμα Καταναλωτριών της Νέας Υόρκης δημοσίευσε μια μελέτη το 2015 που δείχνει ότι αντικείμενα όπως τα ρούχα και τα παιχνίδια που διατίθενται στην αγορά για τις γυναίκες είχαν υψηλότερες τιμές από ό,τι παρόμοια αντικείμενα στο εμπόριο για τους άνδρες τουλάχιστον κατά 42%. Αυτό σημαίνει ότι εκτός από το ότι συχνά πληρώνονται λιγότερο, οι γυναίκες αναγκάζονται να δαπανήσουν περισσότερα χρήματα για τις βασικές ανάγκες τις.

5.Η πρόσβαση στην αναπαραγωγική υγεία αποτελεί πρόκληση: 
"Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Guttmacher, το μέσο κόστος του ελέγχου των γεννήσεων με χάπια είναι το ισοδύναμο των 51 ωρών εργασίας για κάποια που έχει τον ομοσπονδιακά κατώτατο μισθό των $ 7.25 και τις αρχικές δαπάνες ενδομήτριων συσκευών - Intra Uterine Devices (IUD), μια από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους ελέγχου των γεννήσεων, είναι σχεδόν ο μισθός ενός μήνα για μια γυναίκα που εργάζεται με πλήρες ωράριο και κατώτατο μισθό", ανέφερε το Εθνικό Κέντρο Νόμου Γυναικών.
Η πρόσβαση σε ασφαλή κλινική άμβλωσης είναι επίσης δύσκολη σε πολλούς τομείς. Πολλές κλινικές κλείνουν. Σε πολλές Πολιτείες, συμπεριλαμβανομένων των Wyoming, Μισισίπι, Μισούρι, Βόρεια Ντακότα, και Νότια Ντακότα, μόνο μια κλινική παραμένει, όπως το Bloomberg αναφέρει.

Όταν οι γυναίκες θέλουν να αποκτήσουν παιδιά, αλλά αντιμετωπίζουν εμπόδια γονιμότητας, η θεραπεία μπορεί να είναι ακριβή. "Ένας κύκλος εξωσωματικής γονιμοποίησης μπορεί να κοστίσει μεταξύ $ 15.000 και $ 25.000. Για μια χαμηλόμισθα εργαζόμενη που εισπράτει $ 10,10 ή λιγότερα, με ετήσιο μισθό το πολύ $ 20.200, το κόστος για τις υπηρεσίες αυτές είναι απαγορευτικό", σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Νόμου Γυναικών. Μόνο 15 Πολιτείες απαιτούν από τις ασφαλιστικές εταιρείες να καλύψουν τις θεραπείες γονιμότητας, και μία από αυτές τις Πολιτείες, το New Jersey, θέτει επιπλέον εμπόδια για τις λεσβίες και τις άγαμες γυναίκες, απαιτώντας να αποδεικνύουν τη στειρότητα τις, έχοντας σεξ χωρίς προφυλάξεις με έναν άνδρα για μια χρονική περίοδο. Αρκετές Πολιτείες που καλύπτουν τα φάρμακα υπογονιμότητας ορίζουν επίσης ότι το σπέρμα του συζύγου πρέπει να χρησιμοποιείται στη σύλληψη ή ότι η ασθενής πρέπει να παντρευτεί. Αν και αυτές οι προκλήσεις παραμένουν τρομακτικές, δεν έχει υπάρξει ποτέ καλύτερη περίοδος του να είναι κάποια γυναίκα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο πρόεδρος μας Ομπάμα εκ-δηλώθηκε ως φεμινιστής. Η κα. Κλίντον έβαλε υποψηφιότητα για πρόεδρος από ένα μεγάλο κόμμα, για πρώτη φορά στην ιστορία των Ην. Πολιτειών, και η τροχιά της ζωής των γυναικών δεν είναι πλέον πέτρινη, όπως ήταν κάποτε. Οι γυναίκες φορούν παντελόνι οδηγούν αυτοκίνητο και εργάζονται σε χειρονακτικές εργασίες. Είμαστε έγγαμες και άγαμες, με και χωρίς παιδιά.

Καθώς το διαδίκτυο γίνεται όλο και περισσότερο ένα παγκόσμιο φόρουμ, οι γυναίκες μπορούν επίσης να σπάσουν φραγμούς, όταν πρόκειται να μιλήσουν ανοικτά, έστω και αν είναι ανώνυμα. Ο εκδημοκρατισμός των πληροφοριών που ήρθε στο προσκήνιο από το διαδίκτυο έχει και θα συνεχίσει να επιτρέπει να συμβούν σπουδαία πράγματα να συμβεί στις γυναίκες, καθώς συνεχίζουμε να λαμβάνουμε πληροφορίες που προηγουμένως απρόσιτες.


Την είδηση την βρήκαμε στις 26.8.2016 και την μεταφράσαμε από την http://www.advocate.com/women/2016/8/26/5-issues-remind-us-why-we-need-womens-equality-day